Roger Verey
Z Wikipedii
Roger Roland Verey (ur. 14 marca 1912 w Lozannie, zm. 6 września 2000 w Krakowie), polski wioślarz, medalista olimpijski i mistrz Europy.
Wychował się we Francji, a od 1929 (po śmierci ojca) mieszkał w Krakowie. Był zawodnikiem sekcji wioślarskiej AZS Kraków. Startował w jedynkach i dwójkach podwójnych. Zdobył brązowy medal olimpijski w Berlinie 1936 w dwójkach podwójnych w osadzie z Jerzym Ustupskim. W jedynkach wycofał się w półfinale.
Był trzykrotnym mistrzem Europy. Zwyciężył w jedynkach w 1933 w Budapeszcie, a dwa lata później w 1935 w Berlinie zdobył złote medale w jedynkach i w dwójkach podwójnych (z Ustupskim). Dwukrotnie był wicemistrzem Europy w jedynkach (Lucerna 1934 i Mediolan 1938), zdobył też brązowy medal w jedynkach (Amsterdam 1937) i dwójkach podwójnych (Belgrad 1932 z Ustupskim). Startował też w powojennych mistrzostwach Europy w Lucernie w 1947 (jako jedyny Polak) i w Amsterdamie w 1949, ale odpadł w repasażach. W 1939 zajął 2. miejsce w jedynkach w Królewskich Regatach w Henley nad Tamizą o "Diamentowe Wiosła".
Zdobył dwadzieścia dwa tytuły mistrza Polski:
- jedynki: 1931, 1932, 1933, 1934, 1935, 1936, 1937, 1938, 1939, 1945, 1946, 1947,1948 i 1949
- dwójki podwójne:
Po zakończeniu kariery w 1950 był trenerem i sędzią wioślarskim.
Został wybrany najlepszym sportowcem Polski w Plebiscycie Przeglądu Sportowego 1935. Wielokrotnie był też w pierwszej dziesiątce: w 1933 był trzeci, w 1937 dziesiąty, w 1938 siódmy, w 1948 także siódmy, a w 1949 ósmy.
Opublikował wspomnienia 40 000 kilometrów na skifie (Kraków 1957).
