Skrytka DB-320
Z Wikipedii
Skrytka-grobowiec, znajdujący się na południe od świątyni Hatszepsut w dolinie Deir el-Bahari, w Tebach Zachodnich. Pierwotnie głęboki skalny grobowiec wykuty dla królowej Inhapi, jednej z małżonek królewskich z czasów XVII dynastii. Grobowiec urządzony w czasach XXI dynastii przez kapłanów pod przewodnictwem Pinodżema II (później również tam pochowanego).
Pod koniec Nowego Państwa proceder rabunków królewskich nekropolii stał się powszechny i niemalże nieskrywany. Rabusie wdzierali się do grobowców i rabowali wszelkiego rodzaju kosztowne przedmioty. Podczas tych rabunków nie pohamowywano się przed profanowaniem królewskich mumii. Wyrzucano je z sarkofagów i rozdzierano bandaże, spodziewając się znaleźć najpiękniejsze przedmioty na zabalsamowanych ciałach królów. Pierwsi władcy XXI dynastii wielokrotnie grzebali obrabowane i zniszczone królewskie mumie. W tym czasie grupa kapłanów pod przewodnictwem Pinodżema II postanowiła ukryć w bezpiecznym miejscu pozostałe jeszcze wyposażenie grobowe oraz same mumie władców. Mumie zabrano z ich pierwotnych miejsc pochówku, ponownie owinięto bandażami i złożono w trumnach, bądź to własnych, bądź należących do kogoś innego i ukryto w głębokim, tajnym grobowcu, gdzie przeleżały blisko 3000 lat.
Przypadkowego odkrycia w czasach nowożytnych, w początku lat siedemdziesiątych XIX wieku, dokonał Ahmed Abd el-Rasul - pasterz z nieopodal położonej wioski Gurna. Oficjalna wersja wydarzeń podaje, iż szukając jednej z zaginionych kóz, natrafił na głęboki szyb w skalnej ścianie. Gdy opuścił się do wnętrza jego oczom ukazał się widok szeregu trumien i sarkofagów, na których widniały królewskie kartusze. Niezwłocznie powiadomił o swym odkryciu swoich krewnych: syna i braci Mohammeda i Solimana. Rodzina Abd el-Rasul przez dziesięć lat "eksploatowała" ten wspaniały skarbiec, wynosząc i sprzedając cenne przedmioty. Systematyczne pojawianie się na rynku starożytności wielu cennych przedmiotów, zrodził podejrzenie u badaczy, znajdujących się w Egipcie, że dokonano znaleziska i trwa jego nielegalna eksploatacja. Auguste Mariette założyciel i ówczesny dyrektor Egipskiej Służby Starożytności zakupił kilka papirusów królowej Henuttaui II, a Gastonowi Maspero zaproponowano zakup papirusów Nodżmet, żony Herhora. Po śmierci Mariette'a, Gaston Maspero postanowił odnaleźć źródło pochodzenia cennych przedmiotów. W tym celu posłużono się prowokacją. Jeden z jego byłych studentów - Charles Edwin Wilbour przyjechał do Luksoru, udając bogatego, amerykańskiego turystę. Szybko zaoferowano mu sprzedaż papirusów i innych starożytnych przedmiotów. W ten sposób natrafiono na ślady prowadzące do rodziny Abd el-Rasul. W kwietniu 1881 r. aresztowano braci Rasul. Mimo chłosty i innych tortur, aresztowani twardo obstawali przy swoim zdaniu o swej niewinności. Po dwóch miesiącach zostali zwolnieni z aresztu. W wyniku żądań jednego z braci, zwiększenia udziału w zyskach jako zadośćuczynienie za krzywdy doznane w areszcie, doszło pomiędzy nimi do kłótni, o której wieść szybko rozeszła się po całej okolicy. Nie mogąc dogadać się z braćmi, Mohammed ujawnił całą sprawę gubernatorowi prowincji, Duad Paszy. Ten natychmiast zawiadomił Emila Brugscha, asystenta Gastona Maspero.
Na początku lipca 1881 r., archeolodzy pod przewodnictwem Emila Brugsch'a opuścili się w głąb skalnego szybu. Wewnątrz w kilku pomieszczeniach i korytarzach znajdowały się sarkofagi i trumny największych władców i dostojników Nowego Państwa. Trumny i sarkofagi zachowały się w doskonałym stanie. Na wielu wciąż błyszczały oznaki władzy królewskiej i kartusze z imionami władców. Wokół leżało wiele rozrzuconych naczyń: fragmenty urn kanopskich i innych rytualnych naczyń. Emil Brugsch podjął natychmiast decyzję o przewiezieniu wszystkich mumii do Kairu. W tym celu wynajęto 300 robotników i statek parowy "El-Menshieh", który należał do Muzeum Egipskiego w Kairze. Operacje przeprowadzono z najwyższą ostrożnością i pod nadzorem. Gdy statek płynął Nilem do Kairu, na brzegi wyszły niezliczone rzesze mieszkańców Egiptu, aby oddać hołd dostojnym mumiom największych spośród władców. Był to jedyny w swym rodzaju orszak pogrzebowy, jakiego nigdy nie widziano w Egipcie. Wzdłuż brzegów Nilu odbywały się pogrzebowe rytuały. Mężczyźni strzelali z broni, a kobiety zanosiły się płaczem, wznosząc przenikliwy lament. W Kairze wszystkie dostojne mumie umieszczono w Muzeum Egipskim. Obecnie znajdują się w specjalnej, nowoczesnej sali, do której wstęp jest dozwolony po wykupieniu specjalnego, dodatkowego biletu. Mumie tych dostojnych władców, którzy za życia byli uważani za bogów i byli jednymi z największych władców świata, teraz spoczywają w szklanych gablotach, wystawione na widok publiczny.
[edytuj] Wykaz znalezionych mumii
(Według kolejności ich położenia)
- Niezidentyfikowany mężczyzna "C".
- Ahmes-Inhapi - córka Senachtenre Tao I, żona Sekenenre Tao II - XVII dynastia tebańska.
- Duathathor-Henuttaui - córka Ramzesa XI, żona Pinodżema I - XX dynastia / XXI dynastia.
- Seti I - faraon - XIX dynastia.
- Ramzes II - faraon - XIX dynastia.
- Nefertari - żona Ramzesa II - XIX dynastia.
- fragmenty trumny Ramzesa I.
- Niezidentyfikowana kobieta "B" - być może Tetiszeri, żona Senachtenre Tao I - XVII dynastia tebańska.
- trumna Pinodżema I, zawierająca mumię Totmesa I - faraon - XVIII dynastia.
- Amenhotep I - faraon - XVIII dynastia.
- Ahhotep II - pierwsza żona Amenhotepa I XVIII dynastia.
- Meritamon - druga żona Amenhotepa I - XVIII dynastia.
- Totmes II - faraon - XVIII dynastia.
- Ahmose - faraon - XVIII dynastia.
- Totmes III - faraon - XVIII dynastia.
- Sitamon - córka Ahmose - XVIII dynastia.
- Siamon - syn Ahmose - XVIII dynastia.
- Sekenenre Tao II - faraon - XVII dynastia tebańska.
- Pinodżem I - arcykapłan Amona - XXI dynastia tebańska.
- Ahmes-Nefertari - żona Ahmose XVIII dynastia wraz z Ramzesem III - XX dynastia.
- Ramzes III - faraon - XX dynastia - wraz z Ahmes-Nefertari w wielkiej 3 metrowej trumnie.
- Dżedptahinfanch - kapłan Amona - syn Ramzesa II - XIX dynastia.
- Isetemheb - córka Mencheperre, żona Pinodżema II - XXI dynastia.
- Maatkare-Mutemhet - córka Pinodżema I i Duathathor - XXI dynastia tebańska.
- Masuharte - arcykapłan Amona.
- Neshonsu - żona Pinodżema II - XXI dynastia tebańska.
- Nestanebtiszeri - kapłanka Amona, córka Pinodżema II - XXI dynastia tebańska.
- Nodżmet - żona Herhora - XXI dynastia tebańska.
- Pinodżem II - arcykapłan Amona - XXI dynastia tebańska.
- Niezidentyfikowany mężczyzna - być może Ramzes I - faraon - XIX dynastia.
- Taiuheret - żona Masuharte.
- Ahmes-Henttimehu - XVII dynastia tebańska.
- Ahmes-Heutempet - XVII dynastia tebańska.
- Ahmes-Sitkamose - XVII dynastia tebańska.
- Rai.
- Sipair.
- Ahmes-Meritamon.
- Ramzes IX - faraon - XX dynastia.
- Niezidentyfikowany mężczyzna "E".