Stara Synagoga w Wilnie
Z Wikipedii
Stara Synagoga w Wilnie - nieistniejąca obecnie główna synagoga ortodoksyjnej gminy żydowskiej w Wilnie, zbudowana w latach 1630-1633, przy ulicy Żydowskiej, na miejscu starszej murowanej synagogi. Bożnica została wzniesiona w stylu barokowo-renesansowym.
Na początku XIX wieku, dodano drewniany, polichromowany szczyt z bogatą galerią drewnianą w stylu klasycystycznym. Aby wejść do bożnicy, która była połozona znacznie niżej od poziomu ulicy, należało zejść kilka stopni przez okute drzwi, które można było zatarasować od wewnątrz za pomocą ruchomej poręczy schodów. Wewnątrz znajdowała się kwadratowa sala główna, która mogła pomieścić około 300 osób. Na środku między czterema kolumnami stała piękna bima w kształcie rokokowego baldachimu. Na wschodniej ścianie znajdował się bogato zdobiony Aron ha-kodesz, udekorowany m.in. motywami roślinnymi, zwierzęcymi, typowo żydowskimi oraz z podwójnym orłem na szczycie. W synagodze znajdował się bardzo bogaty sprzęt liturgiczny oraz XVII i XVIII wieczne lichtarze, wywiezione przez Rosjan w 1915 roku. Pod koniec XIX wieku dobudowano wokół synagogi wiele przybudówek, które przysłaniały piękną fasadę synagogi.
W 1846 roku synagogę odwiedził Moses Montefiore, którego w bożnicy chało zobaczyć tysiące okolicznych Żydów. Synagoga została zniszczona częściowo przez hitlerowców podczas II wojny światowej, lecz doszczętnego zniszczenia synagogi dokonało wojsko radzieckie.
Do dnia dzisiejszego ze Starej Synagogi pozostało bardzo niewiele, m.in. drzwi Aron ha-kodesz oraz stół do odczytywania wersetów Tory. Wszystkie te przedmioty są prezentowane w miejscowym muzeum żydowskim.
To jest tylko zalążek artykułu związanego z synagogami i Litwą. Jeśli możesz, rozbuduj go.
