Szczaw gajowy
Z Wikipedii
Szczaw gajowy | |
Systematyka | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | naczyniowe |
Nadgromada | nasienne |
Gromada | okrytonasienne |
Podgromada | Magnoliophytina |
Klasa | Rosopsida |
Rząd | rdestowce |
Rodzina | rdestowate |
Rodzaj | szczaw |
Gatunek | szczaw gajowy |
Nazwa systematyczna | |
Rumex sanguineus | |
L. |
Szczaw gajowy (Rumex sanguineus L.- gatunek byliny należący do rodziny rdestowatych. Występuje dziko. W Polsce rozpowszechniony. Mrozoodporny znosi temperatury do -20° C.
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Bylina wieloletnia, kępiasta, z przyziemną rozetą liści osiągająca wysokość od 30 do 35 cm. Podczas owocowania cała roślina przebarwia się na czerwono.
- Łodyga
- w czasie kwitnienia, osiąga wysokość od 50 do 75 cm, ulistniona skrętolegle.
- Liście
- Odziomkowe duże, długoogonkowe, koloru zielonego w okresie owocowania przebarwiają sie na bordowo. Blaszka liściowa, całobrzega owalnie lancetowata, z sercowatą nasadą, użyłkowana pierzaście z silnym nerwem głównym. Żyłki nerwowe w kolorze karminowym, które w stronę brzegu liścia łagodnie przechodzą w kolor liścia. Liście łodygowe drobne, strzałkowate, siedzące zmniejszające się w stronę szczytu łodygi kwiatowej, ułożone skrętoległe.
- Kwiaty
- koloru krwistego, drobne, ułożone w wiechę. Kwitnie od lipca do sierpnia.
- Owoce
- graniaste orzeszki rozsiewane przez wiatr.
- Biotop
- Roślina występuje w wilgotnych lasach liściastych, zaroślach i na cienistych przydrożach. Rośnie na niezbyt suchej glebie, lubi stanowiska półcieniste, wilgotne. Gatunek charakterystyczny dla podgórskiego łęgu jesionowego Carici remotae-Fraxinetum.
[edytuj] Zastosowanie
- Sztuka kulinarna : liście zawierające kwas szczawiowy są jadalne i używane w kuchni do przyrządzania zup, sałatek.
- Roślina ozdobna stosowana w ogrodach i na rabatach.
[edytuj] Inne
Podstawowa roślina żywicielska dla motyla Czerwończyka nieparka