Szelężnik większy
Z Wikipedii
| Szelężnik większy | |
 Szelężnik większy |
|
| Systematyka wg Reveala | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | okrytonasienne |
| Klasa | Rosopsida |
| Rząd | jasnotowce |
| Rodzina | zarazowate |
| Rodzaj | szelężnik |
| Nazwa systematyczna | |
| Rhinanthus serotinus (Schönh) Oborny. | |
| Synonimy | |
| Rhinanthus angustifolius C.C. Gmel Alecterolophus major Rchb., Alectorolophus glaber (Lam.) Beck, Alectorolophus montanus (Saut.) Fritsch |
|
Szelężnik większy (Rhinanthus serotinus) - gatunek roślin jednorocznych z rodziny zarazowatych (wg systematyki Reveala). Roślina półpasożytnicza. W Polsce gatunek pospolity.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Roślina zielna.
- Łodyga
- Wzniesiona i naga lub delikatnie owłosiona, wysokości 20-80 cm. Nie rozgałęzia się, lub rozgałęzia się tylko w górze. Jest miejscami czarno wybarwiona.
- Liście
- ulistnienie naprzeciwległe. Liście jajowato lancetowate, słabo zaostrzone. Pomiędzy najwyższym rozgałęzieniem łodygi a kwiatostanem brak liści, lub występuje co najwyżej 1 para liści. Przysadki szerokotrójkątne (z wyjątkiem 2 najniższych par), nagie i blade. Dolne ząbki przysadek są wąsko zaostrzone i mają długośc do 5 mm, górne są co najmniej dwukrotnie mniejsze.
- Kwiaty
- Kwiaty o koronie dwuwargowej, żółtej, zebrane w kłosy. Wyrastają w kątach przysadek. Kielich nagi i lśniący. Korona ma długość 17-22 mm i słabo zgiętą rurkę. Gardziel korony jest zamknięta, gdyż dolna warga ściśle przylega do górnej. Ząbki górnej wargi są fioletowe, a na szczycie wargi występuje z każdej strony wyraźny ząbek. Kwiaty równoczesne, kwitną od maja do lipca, zapylane są przez błonkówki.
- Korzeń
- Sama roślina posiada słabo rozwinięty system korzeni, za to posiada ssawki do przysysania się do korzeni sąsiednich roślin.
- Owoc
- Rozdęta torebka. Znajdujące się w niej nasiona szeleszcza przy ruchach rośliny. Nasiona w zależności od podgatunku i odmiany są szerokooskrzydlone, lub nieoskrzydlone.
- Biotop
- Żyje na korzeniach innych roślin. Występuje na łąkach i jako chwast na polach uprawnych.
- Rośliny trujące
- Jest rośliną trująca, ale pomimo to ma zastosowanie w medycynie.
[edytuj] Zmienność
- Tworzy mieszańce z szelężnikiem nadobnym, szelężnikiem mniejszym, szelężnikiem włochatym. [1]
- Występuje w kilku podgatunkach odmianach.
[edytuj] Zastosowanie
- Stosowana w medycynie jako surowiec zielarski.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Bibliografia
- 1.Rutkowski Lucjan. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 8301143428
- 2.Rostafiński Józef, Seidl Olga. Przewodnik do oznaczania roślin. PWRiL, Warszawa, 1973.
- 3.Szafer Władysław, Kulczyński Stanisław, Pawłowski Bogumił. Rośliny polskie. PWN, Warszawa, 1953.
[edytuj] Przypisy
- ↑ Szafer Władysław, Kulczyński Stanisław, Pawłowski Bogumił. Rośliny polskie. PWN, Warszawa, 1953.
