Teofania
Z Wikipedii
Teofania – w filozofii pojedynczy akt objawienia się Boga. Teofanie mają umacniać wiarę ludzi, przypominać im o bliskości i dobroci Boga, a także o opiece jaką ich darzy.
Spis treści |
[edytuj] Teofania w Biblii
W Biblii teofanie odbywają się w sposób bezpośredni - do ludzi przychodzi sam Bóg, albo w sposób pośredni - przez Bożego wysłańca - anioła, albo przez inny znak Jego obecności.
[edytuj] Teofania w Starym Testamencie
W Judaizmie i Chrześcijaństwie Bóg objawił się m.in.Mojżeszowi w gorejącym krzaku i w obłoku, a Noemu w łuku, czyli tęczy. O Bożym posłannictwie opowiada autor księgi Tobiasza. Wysłańcem Boga jest anioł Rafał, który towarzyszy Tobiaszowi - synowi podczas wypełniania poleceń ojca.
[edytuj] Teofania w Nowym Testamencie
W Nowym Testamencie odnajdujemy pewnego rodzaju teofanie podczas chrztu Jezusa i podczas Jego przemienienia. Bożym wysłannikiem jest w Ewangelii według świętego Łukasza archanioł Gabriel, który nawiedził Maryję i obwieścił, że stanie sie matką Chrystusa. Teofanią nazywano we wczesnym Kościele epifanię czyli objawienie się Chrystusa poganom.
[edytuj] Teofania w nauce Katechizmu Kościoła Katolickiego
Według nauk katechizmu teofanie (objawienia Boga) rozjaśniają treść obietnic dawanych ludziom przez Boga, można w nich zobaczyć i usłyszeć niewidzialnego Boga.
To jest tylko zalążek artykułu związanego z filozofią i religią. Jeśli możesz, rozbuduj go.
