The Strongest La Paz

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

The Strongest

Pełna nazwa

Club The Strongest

Przydomek

Tigre

Data założenia

8 kwietnia 1908

Stadion

Estadio Rafael Mendoza,
La Paz

Liczba miejsc

15000

Prezes

Jorge Pacheco Franco

Trener

Eduardo Villegas

Liga

Liga de Fútbol Profesional Boliviano

2006

8 miejsce





Stroje podstawowe





Stroje dodatkowe

Club The Strongest jest boliwijskim klubem piłkarskim z siedzibą w mieście La Paz

[edytuj] Osiągnięcia

Mistrz Boliwii (8) : 1964, 1974, 1977, 1986, 1989, 1993, 2003 Apertura, 2003 Clausura

[edytuj] Historia

Klub został założony 8 kwietnia 1908 roku. Początkową nazwą klubu był "The Strong Football Club", później zmieniony na "The Strongest Footbal Club". Pierwsze mistrzostwo Boliwii klub zdobył w 1911, zanim większość obecnie istniejących klubów boliwijskich w ogóle zaczęła istnieć.

W 1930 The Strongest został pierwszym i jedynym dotąd klubem który zdobył mistrzostwo Boliwii nie tracąc żadnej bramki. W tym samym roku The Strongest zainaugurował występy na stadionie "Estadio Hernando Siles" meczem z derbowym rywalem Universitario, odnosząc zwycięstwo 4:1.

W 1965 The Strongest zadebiutował w Copa Libertadores, w czasach, gdy brać w nim udział mogli tylko mistrzowie krajów. The Strongest odniósł pierwsze w historii zwycięstwo na wyjeździe z drużyną z poza Boliwii - Deportivo Quito. Drużyna zajęła w grupie drugie miejsce za Boca Juniors Buenos Aires.

Szczytowym momentem klubu na arenie międzynarodowej był występ w Copa Sudamericana w roku 2005. Zespół prowadzony przez DT Villegasa wyeliminował swych klasycznych (od El Classico) rywali - Bolívar La Paz, odnosząc dwa zwycięstwa po 2:1. Kolejnym przeciwnikiem był LDU Quito. Swój kolejny trzeci mecz w pucharze grali w La Paz i także wygrali go w stosunku 2:1. Rewanż w Quito to najbardziej głośne zwycięstwo drużyny boliwijskiej w meczu wyjazdowym - The Strongest pokonał drużynę ekwadorską aż 3:0. W następnej rundzie The Strongest został wyeliminowany przez przyszłego finalistę tych rozgrywek - UNAM Meksyk. Na wyjeździe piłkarze The Strongest przegrali 1:3. Rewanż to czwarty już w tej edycji mecz klubu w La Paz i czwarte zwycięstwo w stosunku 2:1, jednak tym razem trzeba było pożegnać się z rozgrywkami.

The Strongest brał udział w wielu międzynarodowych turniejach i pod tym względem ustępuje jedynie swemu derbowemu rywalowi - Bolívar La Paz.

[edytuj] Tragedia w Viloco

Dnia 24 września 1969 podczas lokalnego święta drużyna The Strongest zaproszona została, by wziąć udział w okazyjnym meczu zorganizowanym przez Asociacion Cruceña de Fubol (związek piłkarski Santa Cruz).

Dla drużyny to była kolejna wycieczka do miasta Santa Cruz, podczas przerwy w lokalnych rozgrywkach (gdzie właśnie rozpoczęła się druga runda). Ostatni oficjalny mecz zespół rozegrał 14 września, i jak później się okazało, był to ostatni oficjalny mecz w życiu kilku graczy.

W drodze powrotnej z Santa Cruz, dnia 26 września, rozeszła się wieść, że samolot wiozący większość zespołu zaginął (tego samego dnia rządy w Boliwii przejęła armia).

Przez 24 godziny czekano z nikłymi nadziejami na smutne wiadomości: samolot rozbił się na wiejskim obszarze w okolicach Viloco (między szczytami Tres Cruces). Wszyscy pasażerowie w liczbie 69 osób oraz 9 członków załogi zginęli.

W katastrofie zginęli następujący członkowie klubu: Eustáquio Ortuño (trener), José Ayllón (menedżer), Felipe Aguilar (staff). Zginęło też 16 graczy: Armando Angelacio, Hernán Andretta, Orlando Cáceres, Juan Iriondo, Jorge Durán, Julio Díaz, Héctor Marchetti, Angel Porta, Jorge Tapia, Ernesto Villegas, Germán Alcázar, Eduardo Arrigó, Oswaldo Franco, Raúl Farfán, Oscar Flores and Diógenes Torrico.

[edytuj] Informacje

Kolory klubu są żółto-czarne. Klub rozgrywa swoje mecze domowe na stadionie Estadio Rafael Mendoza Castellón (pojemność: 15000), ale najwięcej meczów na największym boliwijskim stadionie - Estadio Hernando Siles (pojemność: 52000). Podczas mistrzostw świata w 1994 klub reprezentowany był przez takich graczy jak Marcelo Torrico, Gustavo Quinteros, Oscar Sanchez i José Melgar.