Tlenek miedzi(I)
Z Wikipedii
Tlenek miedzi(I) (Cu2O, dawniej: tlenek miedziawy) - nieorganiczny związek chemiczny, tlenek miedzi na I stopniu utlenienia.
W temperaturze pokojowej jest to czerwona substancja krystaliczna. Nie rozpuszcza się w wodzie, rozpuszcza się w stężonym kwasie solnym tworząc jon kompleksowy: [CuCl2]-.
Tlenek ten jest otrzymywany poprzez ogrzewanie metalicznej miedzi z tlenkiem miedzi(II), przez redukcję roztworu siarczanu(VI) miedzi(II), a także w wyniku reakcji glukozy z tlenkiem miedzi(II):
2CuO + C6H12O6 → Cu2O↓ + C6H12O7
Ogrzewany na powietrzu utlenia się do tlenku miedzi(II).
Tlenek miedzi(I) stosowany jest do barwienia szkła.
W przyrodzie występuje jako minerał o nazwie kupryt (o mocno czerwonym zabarwieniu) i przez wieki był jednym z głównych źródeł miedzi.
