Tomasz Burek

Z Wikipedii

Tomasz Burek urodził się 7 marca 1938 roku w Warszawie jako syn pisarza i działacza ludowego Wincentego Burka i Zofii z Młodożeńców. W listopadzie 1939 roku, na początku okupacji, przeniósł się wraz z rodzicami do Sandomierza. Tutaj w 1955 roku ukończył I Liceum Ogólnokształcące (Collegium Gostomianum). W latach 1955-1960 odbył studia na Wydziale Dziennikarskim Uniwersytetu Warszawskiego.

W 1957 roku debiutował w prasie kulturalnej jako krytyk literacki. Od 1961 roku systematycznie współpracował z "Twórczością", a nieregularnie z innymi czasopismami. W 1967 roku został przyjęty do Związku Literatów Polskich (od 1980 był członkiem Zarządu Głównego i sekretarzem Komisji Kwalifikacyjnej). W latach 1968-1970 współredagował młodoliteracki periodyk "Orientacja", w 1972 roku "Nowy Wyraz" (był zastępcą redaktora naczelnego).

W 1970 roku podjął pracę naukową w Instytucie Badań Literackich PAN jako asystent, a po uzyskaniu w 1980 r. doktoratu na podstawie pracy "Krytyka literacka w dwudziestoleciu międzywojennym" - jako adiunkt. Za twórczość krytycznoliteracką, której plonem były książki: "Zamiast powieści" (1971) i "Dalej aktualne" (1973), w roku 1972 otrzymał nagrodę im. Stanisława Piętaka, w 1973 nagrodę Fundacji im. Kościelskich w Genewie, a w 1974 nagrodę krakowskiego "Życia Literackiego".

W 1976 roku podpisał protest przeciw planowanym zmianom w Konstytucji PRL "Memoriał 101"; od tej pory brał udział w działaniach opozycji demokratycznej. W 1977 roku był współzałożycielem nielegalnego Towarzystwa Kursów Naukowych i wykładał na tzw. Uniwersytecie Latającym. W ramach serii Zeszyty Towarzystwa Kursów Naukowych opublikował w drugim obiegu rozprawę "Jaka historia literatury jest nam potrzebna?" (1979). W latach 1977-1981 wchodził w skład redakcji nieocenzurowanego czasopisma "Zapis". W 1980 roku został członkiem NSZZ Solidarność. Współpracował z wychodzącymi poza cenzurą czasopismami: "Nowy Zapis", "Kultura Niezależna", "Almanach Humanistyczny" oraz londyńskim "Plusem". W 1985 roku został zwolniony z pracy w Instytucie Badań Literackich, ponownie przyjęty w 1989. W 1987 roku opublikował w Londynie zbiór szkiców "Żadnych marzeń". Za udział w rozwoju niezależnej kultury polskiej otrzymał w 1988 roku nagrodę Polcul Foundation (Australia). W tymże roku został członkiem polskiego PEN Clubu.

W 1989 roku wszedł do Komitetu Założycielskiego Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, był członkiem Zarządu Głównego i przewodniczącym Komisji Kwalifikacyjnej, a w latach 1991-1996 także wiceprezesem SPP. W pierwszym dziesięcioleciu III Rzeczypospolitej współpracował z wieloma czasopismami oraz Radiem Wolna Europa, Radiem Bis, Programem I Telewizji Polskiej. Od 1991 r. systematycznie współpracuje z Programem II Polskiego Radia.

Jest współautorem syntezy przygotowanej w Instytucie Badań Literackich PAN "Literatura polska 1918-1975." Tom 1. "Literatura polska 1918-1932", Tom 2. "Literatura polska 1933-1944". Opracował również szereg sylwetek do wydawnictwa "Obraz literatury polskiej XIX i XX wieku". Poświęcił większe prace wielu znanym pisarzom polskim i obcym. Jest autorem "Utworów poetyckich" i "Poezji wybranych" Stanisława Młodożeńca. Obecnie są przygotowywane nowe książki Tomasza Burka, "Dzieło niczyje"; "Dziennik kwarantanny".

U schyłku PRL należał krótko do konspiracyjnej Polskiej Partii Socjalistycznej (tzw. PPS Jana Józefa Lipskiego). Po obaleniu rządu Jana Olszewskiego w czerwcu 1992 roku wstąpił - także na krótko - do Porozumienia Centrum (PC). Sympatyzował później z Ruchem Odbudowy Polski (ROP).

Jako mieszkaniec Podkowy Leśnej aktywnie uczestniczy w działalności powołanego przed kilkoma laty do istnienia przez społeczność lokalną Stowarzyszenia Ogród Sztuk i Nauk. Współpracuje z lokalną prasą periodyczną.

Podtrzymując duchowe związki z Sandomierzem, miastem swego dzieciństwa i młodości, przyjął członkostwo Towarzystwa Naukowego Sandomierskiego i publikował w biuletynie Towarzystwa - Zeszytach Sandomierskich.