Ugedej
Z Wikipedii
Ugedej (1185-1241) – trzeci syn Czyngis-chana, władca imperium mongolskiego od 1227.
Za życia ojca był jednym z dowódców armii mongolskiej, dowodził kampanią na terenie dzisiejszego Uzbekistanu i zdobył Urgencz. Został drugim wielkim chanem mongolskim po śmierci swego ojca w 1227. Kontynuował politykę podbojów. Władał państwem ze stolicą w Karakorum, obejmującym m.in. Mongolię i północne Chiny. Nakazał budowę Karakorum i założył w nim stolicę, ściągając z całego imperium rzemieślników i artystów. Na jego rozkaz powstała pierwsza mongolska kronika historyczna ("Tajna historia Mongołów"). Stworzył system poczty kurierskiej w całym imperium, stworzył rozległy system pomocy dla ubogich poddanych, przeprowadził wielki program budowy studni na obszarach stepowych i półpustynnych. Zapoczątkował wieloletnią kampanię wojenną w Europie, czego efektem było podbicie i podporządkowanie prawie całej Rusi, a także atak na Węgry i Polskę (Bitwa pod Legnicą). Jednocześnie dowodząc osobiście armią podbił w 1234 cesarstwo północnochińskie Dżurdżenów, zdobywając m.in. Pekin.
Dzieje panowania Ugedeja do 1240 przedstawia współczesna mu dworska kronika z 1240: "Tajna historia Mongołów".
| Poprzednik Czyngis-chan |
Mongolscy Wielcy Chanowie | Następca Gujuk |
