Unia szwedzko-norweska
Z Wikipedii
Aby zapobiec konfliktom edycji inni użytkownicy proszeni są o niedokonywanie w nim zmian do czasu usunięcia tego komunikatu lub skontaktowanie się z wikipedystą Michał_P..
Unia szwedzko-norweska to istniejąca od 14 sierpnia 1814 do 7 lipca 1905 unia personalna pomiędzy Królestwem Szwecji i Królestwem Norwegii. Kraje te były połączone osobą monarchy. Pierwszym wspólnym królem Szwecji i Norwegii był Karol XIII.
Szwecja i Norwegia były już wcześniej w unii personalnej, nazwanej unią kalmarską. Po jej rozpadzie, Norwegia stała się częścią Danii.
[edytuj] Akt unii
Akt unii wszedł w życie w obu krajach w różnych terminach. W Norwegii był częścią prawa konstytującego Rigsakten, a w Szwecji – serią przywilejów będących ponad regularnym prawem, zwaną Riksakten. Kongres wiedeński nie miał zdania w sprawie unii szwedzko-norweskiej.
[edytuj] Zobacz też
- Dania-Norwegia
To jest tylko zalążek artykułu związanego z Norwegią i Szwecją. Jeśli możesz, rozbuduj go.
