Władysław Wielhorski
Z Wikipedii
Władysław Wielhorski, (ur. 6 marca 1885 w Złobyczach k. Żytomierza - zm. 13 grudnia 1967 w Londynie), historyk, politolog, działacz społeczny.Jeden z współtwórców polskiej szkoły sowietologicznej.
W latach 1920 - 1924 redaktor "Dnia Kowieńskiego". W latach 1930 - 1939 profesor Wyższej Szkoły Nauk Politycznych w Wilnie, również w Wilnie w latach 1931 - 1939 dyrektor Instytutu Naukowo-Badawczego Europy Wschodniej. Był wykładowcą Uniwersytetu Wileńskiego, w latach 1935 - 1939 posłem na sejm, a w roku 1940 więziony przez NKWD, następnie deportowany w głąb ZSRR.
Zwolniony w wyniku układu Sikorski-Majski, został ewakuowany z ZSRR. W roku 1942 znalazł się w Londynie.
Na emigracji został współtwórcą Związku Ziem Północno-Wschodnich oraz Ligi Niepodległości Polski, członkiem Tymczasowej Rady Jedności Narodowej oraz wielu organizacji społecznych i naukowych ( Polskiego Towarzystwa Nauk, Instytutu Wschodniego "Reduta", Społeczności Akademickiej Uniwersytetu Stefana Batorego, Zrzeszenia Profesorów i Docentów na Obczyźnie, Koła Kijowian), wykładowcą Polskiego Uniwersytetu na Obczyźnie.
Autor prac poświęconych problematyce Europy Środkowej oraz dziejom Polski i Litwy (historyk "obojga narodów"), m.in. Litwa etnograficzna (1928), Litwa współczesna (1938), Polska a Litwa. Stosunki wzajemne w biegu dziejów (1947), Ustrój agrarny ZSRR (1949), Ziemie Ukrainne Rzeczypospolitej (1959), Wspomnienia z przeżyć w niewoli sowieckiej (1965).
