Werner von Orseln
Z Wikipedii
Werner von Orseln – wielki mistrz zakonu krzyżackiego w latach 1324-1330.
Werner von Orseln pochodził z rodu wójtów Urseln pod Frankfurtem. Kiedy wstąpił do zakonu nie wiadomo. Pierwsza wzmianka o nim pochodzi z 1312 roku kiedy pełnił urząd komtura Ragnety. Od 1314 jest wielkim komturem i komturem Malborka. Podczas zamachu stanu w Państwie Krzyżackim opowiedział się po stronie wielkiego mistrza Karola z Trewiru i razem z nim udał się na wygnanie. Wrócił jednak w 1319 i pełnił rolę rezydenta wielkiego mistrza w Prusach. Prowadził rozmowy pojednawcze i przywrócił dyscyplinę hierarchiczną we władzach zakonu. Po śmierci Karola z Trewiru, 16 lipca 1324 kapituła generalna wybrała go wielkim mistrzem. Natychmiast po wyborze Werner von Orseln zmuszony był podjąć się rokowań z Polską. Te niczego jednak nie przyniosły i zakon krzyżacki rozpoczął przygotowania do wojny. Wielki mistrz zbudował koalicję antypolską złożoną z władców: Mazowsza, Śląska i króla Czech. Pretekstem do rozpoczęcia działań wojennych stała się wyprawa wojsk koronnych na księstwo płockie w 1327 roku. W odpowiedzi wielki mistrz nakazał podbój Kujaw i ziemi dobrzyńskiej.
Werner von Orseln jako zwierzchnik bractwa zakonnego bardzo dbał o życie duchowne. Mimo toczącej się wojny zorganizował dwa zjazdy duchowieństwa pruskiego i wydał wiele aktów administracyjnych będących podstawą ustroju zgromadzenia. Przeprowadził kolonizację Warmii.
Zmarł 18 listopada 1330 roku w Malborku wskutek ran odniesionych po zamachu na jego życie, którego dopuścił się obłąkany brat rycerz Jan von Endorf. Pochowany został w katedrze w Kwidzynie.
| Poprzednik Karl Bessart von Trier |
 |
Wielki mistrz zakonu krzyżackiego 1324-1330 |
|
Następca Luther von Braunschweig |
