Wiechlina wiotka

Wiecha

Wiechlina wiotka (Poa laxa L.) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny wiechlinowatych. W Polsce występuje w Karkonoszach, na Babiej Górze i w Tatrach (tu jest bardzo pospolita). Status gatunku we florze Polski: gatunek rodzimy.

Łodyga: Źdźbła gładkie i okrągłe, o wysokości 5-30 cm. Kolanka występują tylko w dolnej części źdźbła. Boczne pędy wyrastające u nasady źdźbła przebijają pochwy liściowe.

Kwiaty: Ścieśniona wiecha o długości do 7 cm, cienkich i gładkich gałązkach i niedużej liczbie kłosków. Jej wierzchołek przewiesza się w dół. Gałązki wiechy zwykle pozbawione są u podstawy odgałęzień drugiego rzędu (czasami mają jedno tylko odgałęzienie). Przeważnie 3-kwiatowe kłoski mają długość 4-5 i są fioletowo wybarwione. Obydwie plewy mają po 3 nerwy. Dolna plewka ma na grzbiecie wyraźnie widoczną linię grzbietową. Środkowy nerw ich dolnej plewki jest w ok. połowie długości jedwabiście owłosiony odstającymi włoskami. Dwa nerwy skrajne są tak owłosione do ok. ¼ swojej długości. Pylniki mają długość 0,6-1 mm. Kwitnie od lipca do sierpnia.

Biotop, wymagania: Skały, upłazy, murawy. Roślina kwasolubna, rośnie głównie na podłożu niewapiennym. W Tatrach występuje głównie w piętrze kosówki i piętrze alpejskim, ale spotkać ją można również w piętrze turniowym. Hemikryptofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu Androsacetalia alpinae.