Wierch pod Fajki
Z Wikipedii
Współrzędne: zobacz na mapie
| Wierch pod Fajki | |
 Wierch pod Fajki zimą |
|
| Państwo | Polska, Europa |
| Pasmo | Tatry, Karpaty |
| Wysokość | 2135 m n.p.m. |
| Szerokość geograficzna | 49°13' 45'' N |
| Długość geograficzna | 20°01' 57'' E |
| Data zdobycia | 1895 |
| Zdobyta przez | Janusz Chmielowski, Jan Bachleda Tajber |
Wierch pod Fajki (2135 m n.p.m.) dwuwierzchołkowy szczyt w grani odchodzacej od Skrajnego Granata w kierunku Żółtej Turni (na północ od bocznej grani Tatr, przez którą prowadzi szlak Orlej Perci). Wyrastają z niego liczne skalne formacje tzw. fajki, od których szczyt wziął swoją nazwę. Skały są popularnym miejscem wspinaczek początkujących taterników w Dolinie Gąsienicowej. Szczyt niedostępny dla turystów.
Wyższy, południowo-wschodni wierzchołek, położony jest w środku grani szczytu. Drugi, północno-zachodni, o wysokości 2120 m n.p.m. uważany jest za główny, składał się z dwóch turniczek do czasu, aż uderzenie pioruna strąciło wyższą z nich (miała ona wysokość 2121 m n.p.m., obecnie jest to szczyt o jednej turniczce). Od niego, na północ odchodzi grzęda, w której kulminuje Pańszczycka Turnia (2105 m n.p.m.), oddzielona od szczytu Wierchu pod Fajki Przełączką pod Fajki (2085 m n.p.m.)
Pierwsze wejście:
- na północno-zachodni wierzchołek (niższy) - Janusz Chmielowski i Jan Bachleda Tajber 17 lipca 1895
- na południowo-wschodni wierzchołek - Janusz Chmielowski i Józef Gąsienica-Tomków 2 sierpnia 1908
- zimą (obydwa wierzchołki) - Jerzy Cybulski, Józef Lesiecki, Stanisław Zdyb 22 lutego 1910.
