Województwo bracławskie
Z Wikipedii
Herb | |
Nazwa łacińska | Palatinatus braclaviensis |
Istniało | 1569–1795 |
Prowincja | Małopolska |
Stolica | Bracław |
Sejmik | Winnica |
Wojewoda | Zobacz: wojewodowie bracławscy |
Powierzchnia | 31 660 km² |
Liczba powiatów | 2 |
Liczba senatorów | 2 |
Województwo bracławskie – województwo I Rzeczypospolitej, część Małopolski utworzone na sejmie w Lublinie w roku 1569 z ziem przyłączonych do Korony. Stolicą był Bracław, jednak później nieformalną siedzibą wojewodów stała się Winnica. Pierwszym wojewodą został Roman Sanguszko. W 1589 r. nadano województwu herb - na czerwonym krzyżu błękitna tarcza ze złotym półksiężycem. Województwo było podzielone na 2 powiaty: winnicki i bracławski (składający się z dwóch obwodów: bracławskiego i zwinogrodzkiego). Województwo bracławskie miało dwóch senatorów większych: wojewodę i kasztelana bracławskich: posłów na sejm wybierało sześciu, to jest po dwóch z powiatu, utrzymując nominalnie, choć nie faktycznie, istnienie powiatu zwinogrodzkiego.
[edytuj] Wojewodowie
- Roman Sanguszko od 1566
- Janusz Zbaraski od 1576
- Stanisław Rewera Potocki (1631-1636)
- Andrzej Potocki (od 1662)
- Stanisław Lubomirski (od 1764)
Wielkopolska brzesko-kujawskie • chełmińskie • gnieźnieńskie • inowrocławskie • kaliskie • łęczyckie • malborskie • mazowieckie • płockie • pomorskie • poznańskie • rawskie • sieradzkie |