Yasuhiro Nakasone
Z Wikipedii
Yasuhiro Nakasone (jap. 中曽根 康弘 - Nakasone Yasuhiro) ur. 27 maja 1918 w Tukasaki, polityk japoński, działacz Partii Liberalno-Demokratycznej (PLD).
Studiował prawo na Uniwersytecie Cesarskim w Tokio. Od 1941 pracował w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, następnie służył w marynarce wojennej. Po wojnie przez krótki czas był oficerem policji. Od momentu powstania PLD (1955) działacz tej partii, w latach 1947-2003 zasiadał w parlamencie. Pełnił funkcje w kierownictwie partii (1971-1972 przewodniczący Rady Wykonawczej, 1974-1976 sekretarz generalny) oraz w rządzie. W 1959 był dyrektorem Urzędu ds. Nauki i Techniki, w latach 1967-1968 ministrem komunikacji, 1970-1971 dyrektorem generalnym Urzędu ds. Obrony, 1972-1974 ministrem handlu zagranicznego i przemysłu, 1980-1982 dyrektorem generalnym Urzędu ds. Zarządzania i Administracji.
W listopadzie 1982 został przywódcą PLD i premierem Japonii; znany był jako rzecznik zbliżenia japońsko-amerykańskiego, miał dobre kontakty z Ronaldem Reaganem. Opowiadał się za prywatyzacją. Miał opinię nacjonalisty, jako pierwszy premier japoński odwiedził świątynię Yasukuni (miejsce ku czci pamięci japońskich bohaterów wojennych, w tym dowódców straconych w 1948 na mocy wyroku Międzynarodowego Trybunału Wojskowego ds. Dalekiego Wschodu).
W 1987 został zastąpiony na stanowisku szefa partii i rządu przez Noboru Takeshitę. Syn Nakasone, Hirofumi (ur. 1945), pełnił funkcję ministra edukacji w gabinecie Yoshiro Moriego.
| Poprzednik Zenko Suzuki |
premier Japonii 1982—1987 |
Następca Noboru Takeshita |
