Ibn Zafar al Siqilli
Di Wikipedia, l'enciclopedìa lìbbira.
Ibn Zafar al Siqilli, filòsufu e politòlugu àrabbu-sicilianu dû pirìudu nurmannu (n. 1104- m. 1170 o 1172).
[cancia] Biografìa
Nascìu n Sicilia comu lu sò nomu dici. Studiau â Mecca e viaggiau pi l'Eggittu fatimita e a Mahdia, na cità dâ costa tunisina chi tumma sutta lu duminiu nurmannu ntô 1148. Doppu aviri passatu quarchi tempu n Sicilia, Ibn Zafar riturnau n Egittu pi stabbilìrisi poi a Aleppu unni fu nzignanti. Versu lu 1154 riturnau n'àutra vota n Sicilia unni travagghiau pi Ibn Hajar, nu ginirali àrabbu di l'esèrcitu nurmannu. Quarchi tempu doppu lassau la Sicilia difinitivamenti e si rifuggiau a Hamat, n Siria, unni murìu ntô 1170 o 1172.
[cancia] L'òpiri
Quasi scanusciutu n uccidenti e dê sò cuntimpuràni àrabbi, Ibn Zafar fu riscupertu di Micheli Amari chi ntô 1851 ni traducìu l'òpira principali Sulwan al-Muta n lingua taliana. L'òpira è na seria di cunzigghi pi l'usu dû putiri pî re, prìncipi, califfi e quanti àutri esèrcitanu la prufissioni di cumannu di sudditi o subbalterni. Li testi e li cunzigghi assumìgghianu a chiddi chi quattru sèculi doppu Niccolò Machiavelli dunava ê Medici ntô sò Prìncipi.
[cancia] Bibbliografìa
R. Hrair Dekmejian e Adel Fathy Thabit: Machiavelli's Arab Precursor: Ibn Zafar al-Siquilli; British ournal of Middel Eastern Studies (2000), 27, 125-137.
