Mga wikang Bisaya
Mula sa Tagalog Wikipedia, ang malayang ensiklopedya.
Ang mga wikang Bisaya, kasama ng Filipino at Bikol, ay kasapi ng pamilyang Gitnang Filipino ng mga wika. Karamihan sa mga wikang Bisaya ay ay sinasalita sa Kabisayaan ngunit sinasalita rin sila sa Bicol (partikular sa Sorsogon at Masbate), sa mga pulo sa timog ng Luzon tulad ng mga iyong mga bumubuo ng Romblon, sa hilaga at kanlurang mga bahagi ng Mindanao, at sa lalawigan ng Sulu sa timog-kanluran ng Mindanao. Ilan ding mga residente ng Kalakhang Maynila ang nagsasalita ng Bisaya, at ang karamihan ay nakakaunawa sa iba’t ibang digri dulot ng pamamayani rito ng mga Bisaya.
Mga higit 30 wika ang bumubuo sa pamilyang Bisaya ng mga wika. Ang wikang Bisaya na may pinakamaraming tagapagsalita ay ang Cebuano, sinasalita ng 20 milyong tao bilang katutubong wika sa gitnang Kabisayaan at sa hilaga at silangang mga bahagi ng Mindanao. Dalawa pang mga nangungunang wikang Bisaya ay ang Hiligaynon, na sinasalita ng 7 milyon sa kanlurang Kabisayaan, at ang Waray-Waray, sinasalita ng 3 milyon sa silangang Kabisayaan.
Habang ang wikang Tausūg ay kasapi ng pamilya ng mga wikang Bisaya, hindi kinikilala ng mga Tausūg ang kanilang mga sarili bilang Bisaya, na para sa kanila ay isang katawagan para sa mga Kristyanong nagbi-Bisaya.
Tingnan ang Kaurian:Mga wikang Bisaya para sa isang tala ng mga wikang Bisaya.
