Motî:avirer
Èn årtike di Wikipedia.
avirer (codjowaedje) [v.c.] diner on rzultat a l' idêye, sins mzurer. Ti pårt di bwès, dji l' a-st aviré a 10 coides. F. estimer. >> Ça m' avire ki: i m' shonne ki. Vosse craxhåd m' avire tot k' il årè on moncea d' cråxhe ? (P.J. Dosimont).
Etimolodjeye : viebe fwait sol bodje "avire"
| avirance [f.n.] mezeure fwaite a l' avire. Cwand k' on rfrè l' avirance des djins k' on-z årè dandjî po pus tård, i n' fårè nén rovyî on zolodjisse (L. Mahin). F. estimation, évaluation, approximation. >> a l' avirance: a l' avire, sins mzurer. Gn årè 2000 kilos d' crompires o boket, a l' avirance, hin. F. à peu près, approximativement, grossièrement, au juger.
