Motî:dire
Èn årtike di Wikipedia.
dire (codjowaedje) [v.c.] fé rexhe di s' boke (des mots, des fråzes). Les strons sont edjalés, dowô, Batisse Vicantisse !:: Cwè çk' i dit ?:: I vs sohaite li boune anêye, ô, Batisse.:: Et vos pareymint, da, Lucyin.
| dijhaedje / djhaedje [o.n.] no d' fijhaedje et no di çou k' est fwait (accion eyet si adierça) pol viebe "dire". "merci" pout esse ossu on cmon no: c' est l' dijhaedje do mot "merci", come dins l' fråze: "on merci fwait todi plaijhi". "a twè", c' est on djhaedje tot lvant si vere. F. prononciation, dire, parole, expression (orale). >> dijhaedje di rimas: recitaedje di powinmes. Vosse fi va-t i al bate di dijhaedje di rimas ? F. récitation, déclamation. >> dijhaedje di vos.
| dijheu / djheu, dijheuse / djheuse u diresse [o.n.] li ci ki dit (ene sacwè di rmårcåve). >> dijheuse di boune avinteure: feme ki dit l' avni tot tapant les cåtes, u tot rwaitant vosse mwin.
| dijhêye / djhêye [o.n.] fråze tote fwaite k' on dit divant ene metowe situwåcion. Loukîz a: sipot, ratourneure, rivazî. F. expression.
Etimolodjeye: calcaedje riwalonijhî do gåmès "dijâye", 1999.
| direye [f.n.] dijhêye d' on grand ome, ki dene èn acsegnmint. Loukîz a: sintince, pinsêye. F. citation, maxime, sentence.
Etimolodjeye: cawete -reye.
