Motî:grangrin
Èn årtike di Wikipedia.
grangrin [o.n.] u grangrinne [f.n.] maladeye la k' des pårteyes do coir morèt, et dvèt esse côpêye evoye. Cwand on l' a rtrové, elle esteut al moirt; li grangrin s' aveut metou el djambe. Li grand Dèdè aveu-st on pî rognî pal grangrinne (E. Benoit). Mins asteure, li vî tchinne sint l' moirt dins ses mimbes pal grangrinne (J. Boucher). F. gangrène.
Disfondowes: grangrin.ne, grongrin.ne, grangrène
Etimolodjeye: calcaedje riwalonijhî (avou on ristitchî R) do F. gangrène (minme sinse), avou candjmint d' djinre, poy pus tård ricopiaedje do djinre do francès.
