Motî:guerite
Èn årtike di Wikipedia.
guerite [f.n.] pitite sitroete cwårêye cahoute po les sôdårds, dwanîs, wårdeus s' î mete å rcoet. Dins les binddimådjes walones, vos toumoz so on vî tchenå do Cinte avou li scluze et li ptite guerite do wårdeu (L. Mahin). Il a abaxhî l' veule di l' oto po prezinter s' cåte d' idintisté a l' bawete del guerite (J.P. Dumont). L' intrêye des strapances, c' est ene grande poite a deus batants k' on clôt djusse del nute, avou ene pitite guerite pol håjhlî (L. Mahin). Les tchiyotes, c' ere on calibostea d' a pô près on mete cwåré, a môde di guerite di sôdård, avou des craeyes etur les plantches (H. Lepage).
