Motî:payizan
Èn årtike di Wikipedia.
payizan, payizante [o.f.n.]
1. djin ki dmeure dins on viyaedje, eyet ovrer l' tere. Dj' a sopé avou des sovrins, souwé avou des payizans, tapé des copenes avou des tuzeus (L. Hendschel). Li waeyén-tins, ene des pus plaijhantès såjhons po les payizans d' l' Årdene (S. Fontinne). On curé d' viyaedje a pretchî Bén lonmint a grand-messe; Les payizans n' ont fwait k' båyî (C.F. Simonon). A ç' moumint la, les signeurs estént co mwaisses do peupe, et les payizans estént tertos des sieves (G. Lucy). F. paysan, villageois.
2. (po rabaxhî) nén foirt sûteye djin, ene miete erirêye. Mins les monsieus d' Brussele, saiss, cwè çki ça lzî pout fé, sacwants payizans ki n' sont nén contins (A. Henin). F. paysan, rustaud.
3. mot d' traitaedje a ene djin d' on viyaedje (del pårt d' ene djin d' veye). >> payizan ! payacou, (...) ti voerès m' cou !: traitaedje des efants d' Sint-Houbert ås efants des viyaedjes do cotoû. >> payizan d' måleur, cware et cwate t' es-st on voleur: traitaedje des djins del Rotche ås djins d' viyaedje.
Disfondowes: payîzan(te), payizan(te), payizane, pèyizan, -ane, pèyîzan, -ane, payîzin, -in.ne, -ène.; miersipepieuzmint el notûle ALW 9.15.
Bodje:
