Motî:sitritchî
Èn årtike di Wikipedia.
sitritchî u estritchî / stritchî (codjowaedje)
I. [v.s.c.]
1. rexhe avou bråmint del pression, tot djåzant d' on likide. F. jaillir par giclement. L' aiwe sitritchive foû d' tere. Li laecea stritche foû des tetes. Li sonk sitritchive foû di s' bresse. rl a: pixhî, brotchî, tchitchler.
2. fé rexhe on nouwaedje di gotes avou on prodût dvins. Conte les halenes, i fåt stritchî avou ene maxheure d' aiwe et d' petrole (ramexhné pa L. Léonard). On dit eto: sulfater, poudrijhî. F. pulvériser.
3. sititchî (rexhe tot droet foû d' ene masse, tot djåzant d' ene sacwè solide et tene). Ses tchveas stritchnut. I gn a ene ploume ki stritche a s' tchapea. Ses oxheas stritchnut. Gn a ene coxhete ki stritche foû do bouxhon. On dit eto: briker, bizer. F. dépasser, hérisser, pointer.
4. esse trop sitroet, tot djåzant d' on mousmint. On costoume ki stritche. F. être étriqué.
5. (mot d' djouweu d' bale) livrer ene bale foirt basse, et d' cresse, k' arive sovint å ptit mitan.
II. [v.c.]
1. sipiter esprès. I m' a stritchî avou d' l' aiwe. On dit eto: sipritchî. F. éclabousser.
2. estritchî l' få: (vî mot d' cinsî) el rawijhî, avou li stritche, u tot li rbatant. F. aiguiser.
III. [viebe sins djin]
1. esse tot djusse po-z ariver, po onk ki fwait tot al dierinne broke. Si ti n' ti dixhombere nén, i va stritchî.
2. esse tot djusse, rikerak a l' ascrepe, a rascaré, tot djåzant d' ene dinrêye k' on-z alouwe. Si on continouwe a vinde come do matén, i va stritchî al nute.
Disfondowes: s(i)tritchî, (è)stritchî, s(i)tritchi, s(u)tritchî, s(u)tritcher, s(u)tritchè, (è)striker.
| sitritchaedje u estritchaedje / stritchaedje [o.n.] no d' fijhaedje et no di çou k' est fwait (accion eyet si adierça) pol viebe "sitritchî". rl a: spritchaedje. F. jaillissement, jet, saillie.
| sitritchete u estritchete / stritchete [f.n.] siringue ki ls efants stritchèt d' l' aiwe avou. rl a: sipritche.
