Ostern
Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
Oschtere ischs hegscht Fäscht vu dr katholische und orthodoxe Chrischteheit; do fiirt mer d Uferestehung vum Jesus Chrischtus, wun er dr Tod drmit besigt het. Diä Uferstehung gildet au as dr letscht Bewiis drfir, as dr Jesus nit numme e Mänsch gsii isch, sundern au Gott.
D biblisch Vorgschicht isch: Der Jesus isch an däm Dag, wu mer speter Karfridig gnännt het, ans Griz gschlage un umbrocht wore. (Wil er demit d'Menschheit vu dr Erbsünde erlöst het, giltet dr Karfridig als dr höchst Firdig vu dr evangelische Chrischte.) Drno isch er vu sinene Agherige ine Hehli glegt wore un e Soldat het e schwäre Stei drvor droolt. Im Markus-Evangelium gohts drno eso witter:
Mit Oschtere sin verschiidini wältligi Brich verbunde, wu zum Deil uf heidnischi Ürspring zruckgfiährt wäre. Wit verbreitet ischs dr Brüch, as mer Oschtereier amolt un dr Kinder schänkt - hit miän friili noch e baar anderi Sache mit im Näscht vum Oschterhas sii, suscht kunnt bi dr Kinder ke Freid uf.
Am Karsamschtig z Nacht wird vor katholische Kirche e Fiir gmacht un d Oschterkerz dra azunde. Zu däm Brüch gits e wältligi Kunkeränz: In verschiidene Gegende, so z Nordditschland wäre großi Fiir in dr Landschaft azunde un drum rum gfäschtled.
Im Alperaüm wäre - noch em Uferstehungsgottesdiänscht am Samschtig z Nacht - großi Fiir uf Bärg oder in dr Däler azunde.
Dr heidnisch Ürsprung vu däne Fiir isch, ass mer dr Winter het welle verbränne. Eso Brich gits aber aü an andere Date wiä an Oschtere, lueg bi Funkefiir.
[ändere] Literatür
Karl Imfeld: Markusevangeeli Obbwaldnerdytsch. Sarnen 1979. (Vum Karl Imfeld üs em griächische Original ibersetzt.)