Albit

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Albit (Słowacja, Tatry Zachodnie)

Albit

Albit (skaleń sodowy) - minerał z gromady krzemianów zaliczany do grupy zwanej plagioklazami jak i skaleni alkalicznych. Należy do minerałów pospolitych.
Nazwa pochodzi od łacińskiego albus - biały.

[edytuj] Cechy fizyczne

Wzór chemiczny: Na₂Al₂Si₆O₁₆ - glinokrzemian sodu.
Układ krystalograficzny: trójskośny
Twardość w skali Mohsa: 6 - 6,5
Łupliwość: doskonała
Rysa: biała
Przełam: nierówny do muszlowego
Gęstość: 2,62 g/cm³
Barwa: bezbarwny lub różne barwy
Połysk: szklisty
Widmo absorpcyjne: nie diagnostyczne
Luminescencja: nie charakterystyczna
Inkluzje: liczne

Tworzy kryształy tabliczkowe, krótkosłupowe, często występują zbliźniaczenia. Występuje w skupieniach ziarnistych i zbitych. Najładniejsze kryształy spotykane są w druzach i szczelinach skalnych. Jest kruchy, przezroczysty, tworzy kryształy mieszane z anortytem i skaleniami potasowymi.

[edytuj] Rodzaje

albitowy kamień księżycowy - charakteryzuje się barwną poświatą
cleavelandyt - odmiana lekkoniebieska z blaszkową strukturą kryształów
peryklin - dobrze wykształcone osobniki plagioklazów, zwykle białe
perysteryt - odmiana wykazująca zjawisko iryzacji o zabarwieniu białym lub niebieskim. Dobrze wykształcone znajdują zastosowanie w jubilerstwie
szmaragdy "trapiche" - osobniki albitu zrośnięte ze szmaragdem w skomplikowanych heksagonalnych kryształach szkieletowych. Oszlifowane, dają cenne kamienie ozdobne

[edytuj] Występowanie

Składnik skał wylewnych, metamorficznych, żyłowych, rzadziej w skałach osadowych - pospolity w postaci drobnych ziarn.

Miejsca występowania (okazy mineralogiczne):

Kanada - albit i perysteryt
Brazylia - cleavelandyt
USA - albit, cleavelandyt, albitowy kamień księżycowy
Kenia, Australia, Indie, Japonia, Austria, Niemcy, Norwegia, Szwecja, Polska, Francja, Włochy, Szwajcaria - albit

Polska - Dolny Śląsk - w masywach granitowych

[edytuj] Zastosowanie

Używany przy produkcji materiałów żaroodpornych i ceramiki.
W jubilerstwie jest rzadko wykorzystywany ze względu na małą efektowność. Najczęściej stosuje się okazy wykazujące efekt "kociego oka".