Aleksy I Romanow
Z Wikipedii
Aleksy I Michajłowicz (ur. 19 marca 1629, zm. 29 lub 30 stycznia 1676) – car Rosji w latach 1645-1676, syn Michała (1613-1645), z dynastii Romanowów.
[edytuj] Dzieje
Car Aleksy objął rządy w wieku 16 lat, był bardzo pobożny, dbał o splendor swego dworu, lecz nie radził sobie w sprawach gospodarczych. Przyznawał ulgi handlowe szybko bogacącym się kupcom i bojarom, oraz przywileje dla duchowieństwa. Zaś z drugiej strony, wydany przez niego, kodeks sądowy wprowadził ostre kary za najmniejsze przestępstwa, a chłopi w pełni podporządkowani zostali i uzależnieni od feudalnych właścicieli ziemskich. Natomiast dla ludności miejskiej bardzo uciążliwe było podwyższenie podatku od soli. W rezultacie doszło do szerokich wystąpień chłopstwa i miast przeciwko bojarom i władzom państwowym. Największe konsekwencje miał tzw. "bunt solny" w miastach i car musiał wycofać się z części swych decyzji.
W 1654 r. Rosja zawarła w Perejasławiu unię z Ukrainą, kierowaną przez atamana Bohdana Chmielnickiego. Było to równoznaczne z rozpoczęciem nowej wojny rosyjsko-polskiej. Wojska rosyjskie zajęły wtedy Smoleńsk, całą Białoruś i część Litwy z Wilnem. Lecz zaraza, panująca w Rosji i napaść Szwedów na Rzeczpospolitą, spowodowały wstrzymanie walk rozejmem w Niemieży, po czym także Rosja rozpoczęła wojnę ze Szwecją. Prowadzona ona była jednak ospale, zakończyła się rozejmem w 1668 r. Po odejściu Szwedów z Rzeczypospolitej i uznaniu przez hetmana Wychowskiego jej zwierzchnictwa nad Ukrainą, car Aleksy wznowił wojnę z Polską. Zakończył ją dopiero pokój w Andruszowie w 1667 r., w którym ostatecznie przyznane zostały Rosji ziemie smoleńskie, czernichowskie i siewierskie oraz cała Ukraina Zadnieprzańska wraz z Kijowem.
W latach 1668-1671 miały miejsce w Rosji liczne bunty i powstania chłopskie, wzniecane przeciwko pańszczyźnianemu uciskowi ze strony wielkich właścicieli ziemskich. Największy, pod przywództwem Stiepana Razina, miał charakter wojny chłopskiej, objął tereny nad dolnym Donem i prawie całe Powołże, trwał dwa lata. Zakończył się rozbiciem przez regularne wojska carskie i ciężkimi represjami wobec opozycji chłopskiej.
Po śmierci cara Aleksego rządy w Rosji przejął jego najstarszy syn, Fiodor III (1676-1682)
[edytuj] Genealogia
| Fiodor Romanow 1) ur. 1554 / 1555 zm. 1 X 1633 |
Ksenia Iwanowna Szestowa ur. ? zm. 27 I 1631 |
Łukasz Streszniew ur. ? zm. 1650 |
Anna Wołkońska ur. ? zm. ? |
||||||||||
| Michał III ur. 12 / 22 VII 1596 zm. 13 // 22 VII 1645 |
Eudoksja Streszniew ur. 1608 zm. 18 / 28 VII 1645 |
||||||||||||
| 1 Maria Miłosławska ur. 1625 zm. 2 lub 3 III 1669 OO 26 I 1648 |
Aleksy I ur. 19 III 1629 zm. 29 lub 30 I 1678 |
2 Natalia Naryszkina ur. 26 VIII / 1 IX 1651 zm. 25 I / 4 II 1694 OO 1 II 1671 |
|||||||
| 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | |||||
| Dymitr ur. 22 VIII 1648 zm. X 1649 |
Jewdokia ur. 17 II 1650 zm. 10 III 1712 |
Marfa ur. 4 IX 1652 zm. 18 VII 1707 |
Aleksy ur. 15 II 1654 |
Anna ur. I 1655 zm. V 1659 |
|||||
| 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | |||||
| Zofia ur. 5 lub 27 IX 1657 zm. 3 / 14 VII 1704 |
Katarzyna ur. XI 1658 zm. V 1718 |
Maria ur. 18 / 28 I 1660 zm. 9 / 20 III 1723 |
Fiodor III ur. 30 V / 9 VI 1661 zm. 27 IV / 7 V 1682 |
Fedozja ur. 28 V / 7 VI 1662 zm. 14 / 25 XII 1713 |
|||||
| 1 | 1 | 1 | 2 | 2 | |||||
| Szymon ur. IV 1665 zm. 19 / 29 VI 1669 |
Iwan V ur. 27 VIII / 6 IX 1666 zm. 29 I / 8 II 1696 |
Jewdokia ur. 1669 zm. 1669 |
Piotr I Wielki ur. 30 V/ 8 VI 1672 zm. 28 I / 8 II 1725 |
Fiodora ur. 4 IX 1673 zm. 28 XI 1678 |
|||||
| 2 | |||||||||
| Natalia ur. 22 VIII 1674 zm. 18 VI 1716 |
|||||||||
|
[edytuj] Zobacz też
| Poprzednik Michał I Romanow |
 |
Car Rosji 1645-1676 |
|
Następca Fiodor III Romanow |
