Andrzej Pytlakowski
Z Wikipedii
| Andrzej Pytlakowski | |
| Państwo |  Polska |
| Data urodzenia | 2 lipca 1919 |
| Tytuł szachowy (rok nadania) |
mistrz krajowy |
Andrzej Pytlakowski (ur. 2 lipca 1919 roku) – czołowy polski szachista okresu powojennego, dziennikarz.
Pierwsze starty w turniejach odnotował jeszcze przed II wojną światową, startując w roku 1937 w Warszawie oraz w 1938 w Krakowie. W latach 1946–1956 sześciokrotnie brał udział w finałowych turniejach o tytuł mistrza Polski, największy sukces notując w roku 1955 we Wrocławiu, gdzie zajął III miejsce i zdobył brązowy medal. Kilkakrotnie startował w międzynarodowych turniejach, osiągając cenne zwycięstwa w pojedynczych partiach, m.in. w latach 1947 w Warszawie (w turnieju tym pokonał m.in. Bogdana Śliwę), 1950 w Szczawnie-Zdroju (zwycięstwa z Paulem Keresem oraz Jefimem Gellerem), 1951 w Mariańskich Łaźniach (wygrana z Pálem Benkő) oraz 1952 w Międzyzdrojach. W roku 1952 reprezentował Polskę na szachowej olimpiadzie w Helsinkach (na II szachownicy uzyskał ½ pkt w 7 partiach). W roku 1955 wystąpił w Łodzi w meczu przeciwko ZSRR, w którym uzyskał 1 pkt w 2 partiach (pokonał Siemiona Furmana). W latach 1951–1957 pięciokrotnie zdobył tytuł mistrza Wojska Polskiego. Po zakończeniu czynnej kariery zajął się dziennikarstwem szachowym (był m.in. wieloletnim współpracownikiem miesięcznika Szachy) oraz pracy naukowej w Instytucie Maszyn Matematycznych.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- (en) Andrzej Pytlakowski – wybrane partie szachowe
- (pl) Człowiek, który pokonał Keresa
