Bielice (województwo dolnośląskie)

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).


Bielice
Województwo	dolnośląskie
Powiat	kłodzki
Gmina	Stronie Śląskie
Sołectwo	Nowy Gierałtów
Sołtys	Ryszard Kaliński
Położenie	50° 15' 00'' N 17° 01' 00'' E
Wysokość	690-750 m n.p.m.
Liczba mieszkańców (2006) • liczba ludności	40
Strefa numeracyjna (do 2005)	74
Kod pocztowy	57-550
Tablice rejestracyjne	DKL

Strona internetowa wsi
Położenie na mapie Polski Bielice

Bielice, widok z Kowadła

Prof. Jan Miodek podczas inauguracyjnego wykładu Uniwersytetu w Bielicach

Źródło rzeki Białej Lądeckiej powyżej Bielic

Bielice (niem. Bielendorf) – niewielka wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Stronie Śląskie.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.

[edytuj] Położenie

Wieś znajduje się w obszarze Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego, w Dolinie Górnej Białej Lądeckiej (źródła rzeki znajdują się kilka kilometrów powyżej wsi). Dolina rozgranicza dwa pasma: Góry Złote i Góry Bialskie. Zwornikiem tych dwóch pasm jest położona na południowy wschód od wsi Przełęcz u Trzech Granic. Dolną (północną) granicę miejscowości wyznacza wyraźne zwężenie się doliny i wąski przełom Białej Lądeckiej. Bielice są najdalej na wschód wysuniętą osadą ziemi kłodzkiej. Założone zostały ok. 1605 r. przy funkcjonującym wówczas trakcie do Czech.

[edytuj] Przyroda

Bielice wyróżnia bliskość lasu. Łąki górskie zajmują tylko kilkusetmetrowy pas przy rzece, zwężający się nawet do kilkunastu metrów w jej górnym biegu. Pól uprawnych w dolinie nie ma w ogóle, ze względu na ostry klimat i krótki okres wegetacji. Hodowla owiec, która byłaby tu możliwa, jest prowadzona tylko na drobną skalę z powodu ogólnego braku opłacalności rolnictwa.

Las to głównie świerki z domieszką modrzewi, buków i jaworów, tworzących las regla dolnego. Taki typ lasu określany jest jako bór wilgotny, a jego cechą jest bujność wegetacji i duża rozmaitość gatunków roślin na wszystkich jego piętrach. Okolice są słabo zagospodarowane.

Z dużych zwierząt występują w okolicznych lasach jelenie, dziki, sarny i muflony. Spośród mniejszych m.in. borsuk, gronostaj i kuna leśna. Trochę dalej, w rejonie Masywu Śnieżnika, spotkane są kozice, które sprowadzono tam kilkanaście lat temu dla wzbogacenia fauny.

Przylegające do Bielic Góry Bialskie stanowią jeden z większych zwartych i niezaludnionych kompleksów leśnych na Dolnym Śląsku. Dzięki temu mogą tu gniazdować takie gatunki ptaków jak bocian czarny, cietrzew, głuszec i jarząbek. Cały teren leśny otaczający Bielice wchodzi w skład Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego, a na południe od wsi, na części Puszczy Jaworowej, utworzony został ścisły rezerwat "Puszcza Śnieżnej Białki", będący ostatnim zachowanym reliktem prastarej puszczy sudeckiej.

[edytuj] Turystyka

Bielice są dobrze przygotowane na przyjęcie turystów. Posiadają w sumie ponad 200 miejsc noclegowych o różnym statndardzie. Jest tu typowe schronisko turystyczne, kilka kwalifikowanych gospodarstw agroturystycznych, pensjonat, mieszkania i domki wakacyjne do wynajęcia. Dodatkowe kilkadziesiąt miejsc oferują pobliskie wsie: Stary i Nowy Gierałtów.

Zimowe Bielice to prawie gwarantowany śnieg, ze względu na specyficzny mikroklimat. We wsi jest stok (regularnie ubijany ratrakiem, oświetlany do późnych godzin i naśnieżany armatką) i wyciąg orczykowy. Można tu także uprawiać narciarstwo biegowe i narciarstwo turystyczne, wiele szlaków i trasa biegowa są zimą regularnie przecierane. Uprawianie turystyki rowerowej w okolicy Bielic ma tą zaletę, że większość tras prowadzidzi po bezludnych terenach Gór Bialskich na znacznej wysokości nad poziomem morza. Daje to dobre efekty kondycyjne.

[edytuj] Ludzie związani z Bielicami

Michael Klahr, wybitny śląski rzeźbiarz epoki baroku, urodził się tu w 1693 roku.
Marek Hłasko, pisarz. Na początku lat 50. XX w. pracował w tej okolicy jako kierowca przy zwózce drewna. Na podstawie swoich doświadczeń z tego okresu napisał powieść Następny do raju.
Ks. prałat Stefan Witczak "Kruszynka" – proboszcz miejscowej parafii, znany społecznik zaangażowany w pomoc niepełnosprawnym, w latach osiemdziesiątych uczestnik ruchu opozycyjnego. Jego staraniem przeprowadzono renowację i remont zabytkowego kościoła w Bielicach.
Stanisław Tomkiewicz, poseł X kadencji sejmu z ramienia OKP, mieszkaniec Bielic w latach 1976-1990.
Stanisław Jałowiecki, socjolog, marszałek województwa opolskiego w latach 1998-2002, poseł do Parlamentu Europejskiego od 2004 r., mieszkaniec Bielic.
Janusz Romaniszyn – lekarz chirurg, w latach osiemdziesiątych bardzo aktywny działacz opozycji solidarnościowej: organizator, odbywających się w jego domu w Bielicach, szkoleń dla studentów NZS oraz tajnych spotkań opozycji polskiej i czeskiej.

[edytuj] Uniwersytet w Bielicach

Uniwersytet w Bielicach to nieformalna wszechnica organizowana we wsi przez mieszkańców od czerwca 2002 r. pod hasłem Viva vox docet!. Inauguracyjny wykład wygłosili profesorowie Jan Miodek i Przemysław Banaś. Na spotkania zapraszani są naukowcy, dziennikarze, podróżnicy i pasjonaci. Tematyka spotkań jest bardzo szeroka – od astrofizyki przez kulturoznawstwo, socjologię do historii sztuki. Wstęp na spotkania jest zawsze bezpłatny i otwarty dla wszystkich, a wykładowcy uczestniczą w nich społecznie, otrzymując honorowy tytuł Singularis incola. Miejscem spotkań jest „Dom Gościnny u Majów”.

W 2005 r. organizatorzy Uniwersytetu w Bielicach otrzymali za swoją działalność wyróżnienie od australijskiej Polcul Foundation (Niezależna Fundacja Popierania Kultury Polskiej im. Jerzego Bonieckiego).

[edytuj] Zobacz też

Bielice – inne wsie o tej samej nazwie
Biała Lądecka – rzeka przepływająca przez wieś
Nowa Biela – nieistniejący obecnie przysiółek Bielic

[edytuj] Linki zewnętrzne

[edytuj] Bibliografia

Krzysztof R. Mazurski Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie, SUDETY Oficyna Wydawnicza Oddziału Wrocławskiego PTTK, Wrocław 1995, ISBN 83-8555048-8

Wykłady "Uniwersytetu w Bielicach"

• 15 VI 2002, prof. Paweł Banaś „Przyjemności z uprawiania nauki” •
• 15 VI 2002, prof. Jan Miodek „Polszczyzna po 1989 roku” •
• 21 IX 2002, prof. Marek Abramowicz „Czy czarne dziury są groźne?” •
• 17 X 2002, prof. Jerzy Przystawa „Pułapki i zawiłości ordynacji wyborczych” •
• 10 XI 2002, dr Barbara Weigl „Rola kryzysów psychicznych w rozwoju człowieka” •
• 8 XII 2002, prof. Wiesław Łukaszewski „Czy jesteśmy racjonalni?” •
• 30 XII 2002, prof. Marek Abramowicz „Początek wszechświata” •
• 4 IV 2003, dr Izolda Topp „Czy Europa jest kobietą?” •
• 17 VI 2003, prof. Marek Abramowicz „O odległościach” •
• 26 V 2003, dr Stanisław Jałowiecki „Turyści i włóczędzy w globalnej wiosce” •
• 13 IX 2003, prof. Jerzy Olek „Mieć to samo i być innym – o Japonii, Japończykach, japońskiej estetyce i sztuce” •
• 19 IX 2003, Agnieszka Zembrzuska „Czy feminizmu trzeba się bać?” •
• 26 IX 2003, prof. Leszek Koczanowicz „Polityka i etyka" •
• 11 X 2003, red. Teresa Torańska „Po co nam historia?” •
• 18 X 2003, dr Jerzy Pereyma „Ekspansja cywilizacji w arktyczne pustkowia” •
• 22 XI 2003, Krzysztof Tumanowicz „Pracować z Tuaregami w podsaharyjskim Mali” •
• 19 XII 2003, dr Izolda Topp „Pocztówkowy żywot świętego Mikołaja” •
• 28 XII 2003, prof. Marek Abramowicz „Czarna dziura w centrum naszej Galaktyki” •
• 20 III 2004, dr Wojciech Ostrowski „O pewnym sposobie rozumienia filozofii” •
• 10 IV 2004, David Monteath „Is God Unknowable – Is He Dead?" (Czy Bóg jest poznawalny – czy jest martwy?) •
• 1 V 2004, dr hab. Jolanta Zwiernik „Dzieciństwo w globalnej wiosce" •
• 10 VII 2004, dr Aleksander Faliński „Muzyczne pejzaże” (koncert) •
• 2 X 2004, dr Joanna Pokorny „Walory botaniczne Kotliny Kłodzkiej – zagrożenia i ochrona” •
• 23 X 2004, Lidia Alejko prezentacja książki pt. „Żywoty świętych osiedlowych” •
• 9 IX 2005, koncert zepołu „U Pana Boga za Piecem” •
• 25 IX 2005, prof. Marek Abramowicz „Czas w teorii względności” •
• 27 XII 2005, dr Tomasz Sobański „Nowe perspektywy nanotechnologii” •
• 16 VI 2006, Wiesław Paszta (SQ5ABG) „ABC krótkofalarstwa” •
• 12 VIII 2006, prof. Marek Abramowicz „Muzyka czarnych dziur” •
• 20 X 2006, dr Aleksander Srebrakowski „Czesław Miłosz – wileński włóczęga” •
• 9 X 2006, dr Bogusław Wijatyk „Czy dopłaty z tytułu niekorzystnych warunków gospodarowania (ONW) są wystarczające?” •
• 11 X 2006, Zbigniew Piotrowicz „Rolwaling – u bram Tybetu” •