Cara Black
Z Wikipedii
Cara Black (ur. 17 lutego 1979 w Harare), tenisistka Zimbabwe, specjalistka debla, zwyciężczyni turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej i mieszanej, liderka rankingu światowego deblistek, olimpijka.
Pochodzi z rodziny tenisowej; ojciec Don, który był jej pierwszym trenerem, startował na Wimbledonie, starsi bracia Byron i Wayne zostali tenisistami, deblistami klasy światowej. Cara Black ma za sobą bogatą karierę jako juniorka; w 1995 partnerowała Aleksandrze Olszy w zwycięstwie na Wimbledonie w deblu, a dwa lata później doszła do pozycji liderki rankingu juniorek, wygrywając grę pojedynczą na juniorskim Wimbledonie i US Open oraz podwójną na Wimbledonie i French Open, była też w finale singla French Open i debla US Open. W tym samym roku znalazła się w gronie najlepszych dwustu zawodniczek dorosłego rankingu, a w styczniu 1998 rozpoczęła oficjalnie karierę zawodową.
W krótkim czasie zyskała przede wszystkim opinię znakomitej deblistki, ale z powodzeniem startuje także w grze pojedynczej. W marcu 1999 została sklasyfikowana na pozycji nr 31 na świecie. Wygrała dotychczas jeden turniej w singlu (Hawaje 2002), była raz w IV rundzie (1/8 finału) w Wielkim Szlemie (French Open 2001, ponadto trzykrotnie w III rundzie Wimbledonu); odniosła w karierze zwycięstwa m.in. nad Julie Halard-Decugis, Anke Huber, Jeleną Bowiną, Jennifer Capriati, Amandą Coetzer, Silvią Fariną, Danielą Hantuchovą, Swietłaną Kuzniecową, Patty Schnyder i innymi znanymi tenisistkami.
Do listopada 2005 wygrała 25 turniejów deblowych. Tworzyła udane duety przede wszystkim z Jeleną Lichowczewą, Rennae Stubbs i Liezel Huber. Od 2000 regularnie uczestniczy w deblowych turniejach Masters (WTA Tour Championships), dochodząc trzykrotnie do finału. Wygrała dotychczas dwa turnieje wielkoszlemowe w deblu (Wimbledon 2004 i 2005) oraz dwa w mikście (French Open 2002 i Wimbledon 2004, oba w parze w bratem Waynem); była ponadto finalistką m.in. US Open w deblu w 2000 (z Lichowczewą) oraz French Open w mikście w 2004 (z Waynem Blackiem). W październiku 2005 jako dwudziesta zawodniczka w historii, a pierwsza reprezentantka Afryki, zajęła miejsce na czele listy rankingowej WTA Tour w grze podwójnej. Startowała bez większego powodzenia na olimpiadach w Sydney (2000, porażka w I rundzie singla) i Atenach (2004, porażka w II rundzie singla).
Jest zawodniczką praworęczną, z oburęcznym bekhendem.
[edytuj] Wygrane turnieje
- gra pojedyncza:
- 2002 Hawaje
- gra podwójna:
- 2000 Auckland (z Alexandrą Fusai)
- 2001 Hobart
- 2001 Hamburg
- 2001 Rzym
- 2001 Birmingham
- 2001 San Diego
- 2001 New Haven (wszystkie z Lichowczewą)
- 2001 Tokio (Princess Cup, z L. Huber)
- 2002 Porto (z Iriną Seliutiną)
- 2002 Bali (z Virginią Ruano Pascual)
- 2003 Hobart (z Lichowczewą)
- 2003 Stanford (z Lisą Raymond)
- 2004 Sydney
- 2004 Tokio (Pan Pacific)
- 2004 Wimbledon
- 2004 San Diego
- 2004 Filderstadt
- 2004 Zurych (wszystkie ze Stubbs)
- 2004 Antwerpia (z Els Callens)
- 2005 Antwerpia (z Callens)
- 2005 Rzym
- 2005 Wimbledon (oba z L. Huber)
- 2005 Stanford
- 2005 Zurych
- 2005 Filadelfia (wszystkie ze Stubbs)
- 2006 San Diego (ze Stubbs)
- 2006 Montreal (z M. Navratilovą)
- 2006 Zurich (ze Stubbs)
- 2007 Australian Open (z Liezel Huber)
- gra mieszana:
- 2002 French Open (z Waynem Blackiem)
- 2004 Wimbledon (z Waynem Blackiem)
Cara Black • Kim Clijsters • Lindsay Davenport • Gigi Fernández • Martina Hingis • Anna Kurnikowa • Corina Morariu • Martina Navrátilová • Jana Novotná • Lisa Raymond • Virginia Ruano Pascual • Arantxa Sánchez Vicario • Larysa Sawczenko-Neiland • Pam Shriver • Anne Smith • Samantha Stosur • Rennae Stubbs • Paola Suárez • Ai Sugiyama • Helena Suková • Natasza Zwieriewa
