Czarnocin (województwo opolskie)
Z Wikipedii
| Czarnocin | |
| Województwo | opolskie |
| Powiat | strzelecki |
| Gmina | Leśnica |
| Strefa numeracyjna (do 2005) |
77 |
| Tablice rejestracyjne | OST |
Czarnocin (do 1945 r. Scharnosin) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie strzeleckim, w gminie Leśnica.
Czarnocin położony jest na stokach doliny Łąckiej Wody, w pobliżu bukowego lasu. Ukształtowanie terenu oraz źródła wody w obrębie wsi sprawiły, że miejscowość nazwano Śląską Szwajcarią.
Rezerwaty przyrody – Boże Oko i Grafik.
[edytuj] Historia
Po raz pierwszy wieś Czarnocin została wzmiankowana w 1485 r. jako "Czarnozeme". Dokumenty kościelne z XVII w. wymieniają ją jako "Czarnozenie" oraz "Czanozenie". Czarnocin należał wtedy do rozległej parafii w Leśnicy.
Spis z 1720 r. wykazał w tej miejscowości 97 mieszkańców. W 1783 r. Czarnocin należał do hrabiego Colonny. W tym czasie wioska miała już własną szkołę.
W danych topografii Śląska z 1845 r. Czarnocin wymieniono jako "Czarnosin" (także w latach 1945-1988) oraz "Czarnsień". Wieś liczyła w tym czasie 382 mieszkańców. W Czarnocinie były wtedy 4 młyny i gorzelnia. Według statystyki z 1861 r. rzemiosłem trudniło się 11 osób. Znajdowała się tu również karczma. W 1910 r. Czarocin liczył 374 mieszkańców
W 1921 r. przez pola należące do wsi przebiegała linia frontu III powstania śląskiego.
W 1939 wieś liczyła 272 mieszkańców, a 1996 – 164. Zmniejszanie się liczby mieszkańców powodowane było emigracją do Niemiec po II wojnie światowej części mieszkańców wsi – Ślązaków i komasacją gruntów w rękach kilku zamożniejszych rolników. Po 1945 r. część wsi zasiedlona została przez repatriantów z podlwowskiej wsi Biłka Królewska. Przybyły tu wówczas rodziny Gruszków, Kasperskich, Sękowskich, Domereckich i in.
[edytuj] Zobacz też
Miasto: Leśnica
Sołectwa: Czarnocin • Dolna • Góra Świętej Anny • Kadłubiec • Krasowa • Lichynia • Łąki Kozielskie • Poręba • Raszowa • Wysoka • Zalesie Śląskie
