Dziurawiec zwyczajny
Z Wikipedii
| Dziurawiec zwyczajny | |
 |
|
| Systematyka | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | okrytonasienne |
| Klasa | Rosopsida |
| Podklasa | ukęślowe |
| Rząd | herbatowce |
| Rodzina | dziurawcowate |
| Rodzaj | dziurawiec |
| Gatunek | dziurawiec zwyczajny |
| Nazwa systematyczna | |
| Hypericum perforatum L. | |
Dziurawiec zwyczajny, dziurawiec pospolity, świętojańskie ziele, ruta polna (Hypericum perforatum L.) - gatunek byliny należący do rodziny dziurawcowatych. Występuje w Europie, zachodniej Azji i północnej Afryce. Zawleczony do Ameryki Północnej. W Polsce pospolity.
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Osiąga wysokość 30-80(100) cm. Z rozrośniętego kłącza wyrastają pędy kwiatonośne i płonne.
- Łodyga
- Prosto wzniesiona, rozgałęziona w górnej części, u dołu drewniejąca. Naga, pełna, z nielicznymi gruczołkami w szczytowej części.
- Liście
- Ułożone naprzeciwlegle, siedzące, nagie, eliptyczne do równowąskich, długości ok. 3 cm. Blaszka liściowa prześwitująco kropkowana, z gruczołkami na brzegu.
- Kwiaty
- Szypułkowe, średnicy do 3 cm, liczne, zebrane w baldachogrono, osadzone w kątach naprzeciwległych przysadek. Działki kielicha są lancetowate, ogruczolone. Korona pięciopłatkowa, żółta, płatki czarno kropkowane, pręciki liczne. Kwitnie od czerwca do sierpnia.
- Owoc
- Wielonasienna torebka pokryta gruczołkami. Nasiona czarne, drobno kropkowane.
- Biotop
- Ciepłolubne dąbrowy, trawiaste zarośla, ciepłolubne murawy, także ubogie.
[edytuj] Zastosowanie
- Roślina lecznicza - jedno z najbardziej znanych ziół, szeroko stosowane w ziołolecznictwie
- Surowiec zielarski: Ziele dziurawca (Herba Hyperici) - zbiera się i suszy kwiatostany. Zawiera czerwony barwnik hyperycynę, pseuohypericynę, flawonoidy (rutyna, kwercetyna), hiperozyd, bakteriobójcze garbniki, witaminy A i C oraz olejek eteryczny.
- Działanie: Zmniejsza objawy łagodnej formy depresji (hamuje rozkład neurotransmiterów w mózgu, hamuje również monoaminooksydazę (MAO) i działa jako inhibitor zwrotnego wychwytu serotoniny). Pomaga przy lekkiej bezsenności, a także przy migrenie. Ma działanie żółciopędne, żółciotwórcze, pobudzające trawienie, przeciwzapalne i dezynfekcyjne (może być stosowany zewnętrznie na rany i do płukania gardła)
- Ostrzeżenia: musi być stosowany w małych ilościach, gdyż zwiększa wrażliwość skóry na słońce (hiperycyna może spowodować reakcje fototoksyczne)
- w handlu dostępne są: zioła do zaparzania, nalewka z ziela dziurawca, tabletki. Dziurawiec wchodzi w sklad licznych mieszanek ziołowych i preparatów złożonych.
- Przyrządzanie: Nalewka z ziela dziurawca - 100g ziela dziurawca zalać 500g spirytusu i odstawić na 7 dni. Po tym okresie przecedzić i wycisnąć przez gazę. Wewnętrznie stosować 2 razy dziennie po 1 łyżeczce na pół szklanki wody w chorobach wątroby, przewodu pokarmowego i układu żółciowego. Zewnętrznie stosuje się do nacierania w bólach stawowych.
- Roślina miododajna
- W rolnictwie, masowo występując na łąkach obniża jakość siana. Czerwony barwnik zawarty w kwiatach barwi mleko krów żywiących się takim sianem. Także negatywnie wpływa na zwierzęta o jasnej skórze, wywołując uczulenie na światło.
[edytuj] Ciekawostki
Ze względu na swoje właściwości uczulające dziurawiec zwyczajny jest w Rosji nazywany: zwieroboj, co dosłownie oznacza zwierzobójca. Zwierzęta karmione paszą z dużą ilością dziurawca mogą cierpieć na stany zapalne skóry.
W dawnych czasach przypisywano dziurawcowi działanie magiczne, wierzono, że roślina chroni przed czartami i złymi czarami.
Zobacz też:
