Franciszek Gągor

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Franciszek Gągor generał
ur. 8 IX 1952 w Koniuszowej

Kariera:
szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego
• polski przedstawiciel przy NATO i UE • szef Generlanego Zarządu Operacyjnego P-3 • dyrektor Depart. Wojskowych Spraw Zagranicznych • szef Oddziału Misji Pokojowych
Działania zbrojne:
UNIKOM • "Pustynna Burza" • UNDOF • UNEF II
Odznaczenia:
Polonia Restituta
Krzyż Zasługi
Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
Medal Za Zasługi dla Obronności Kraju
Medal W Służbie Pokoju

Franciszek Gągor (ur. 8 września 1951) - polski generał i doktor nauk wojskowych. Jest oficerem Wojsk Lądowych, specjalistą w dziedzinie rozpoznania i operacji pokojowych. Obecnie zajmuje stanowisko szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego.

[edytuj] Wykształcenie

Franciszek Gągor urodził się 8 września 1951 w Koniuszowej koło Nowego Sącza w małopolsce. W latach 1969-1973 ukończył Wyższą Szkołę Oficerską Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu na kierunku rozpoznawczym. Jest także absolwentem filologii angielskiej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (1983) oraz studiów strategicznych w Akademii Obrony NATO w Rzymie (2001). W 1998 w Akademii Obrony Narodowej w Warszawie obronił rozprawę nt. "Międzynarodowe operacje pokojowe oraz ich miejsce we współczesnej doktrynie obronnej Rzeczypospolitej Polskiej" i uzyskał stopień naukowy doktora nauk wojskowych. W 2002 odbył Podyplomowe Studia Strategiczno-Operacyjne na Narodowym Uniwersytecie Obrony Stanów Zjednoczonych w Waszyngtonie.

[edytuj] Służba wojskowa

Po promocji oficerskiej został skierowany do 2 Pułku Czołgów Średnich, w którym służył na stanowisku dowódcy plutonu rozpoznania, a następnie dowódcy kompanii rozpoznania. W 1978 wyznaczono go starszym wykładowcą w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych. Od 1988 do 1990 był starszym oficerem operacyjnym ds. kontyngentów wojskowych w Głównym Zarządzie Szkolenia Bojowego Wojska Polskiego, a następnie pracował w Zarządzie Wojskowych Spraw Zagranicznych.

W latach 1976-1977, będąc starszym oficerem operacyjnym, brał udział w misji pokojowej 2. Doraźnych Sił Pokojowych ONZ w Egipcie (UNEF II - Second United Nations Emergency Force). Od 1980 do 1985 kierował Pionem Operacyjnym polskiego kontyngentu na Misji Obserwacyjnej Sił Narodów Zjednoczonych ds. Nadzoru Rozdzielenia Wojsk na Wzgórzach Golan (UNDOF - United Nations Disengagement Observer Force), natomiast w latach 1989-1990 pełnił funkcję zastępcy szefa Logistyki Sił Narodów Zjednoczonych w tej operacji. W 1991 został zastępcą dowódcy polskiego kontyngentu w Operacji "Pustynna Burza", a w 1992 służył jako zastępca dowódcy sektora Misji Obserwacyjnej ONZ w Iraku i Kuwejcie (UNIKOM - United Nations Iraq-Kuwait Observation Mission).

W 1992 objął stanowisko szefa Oddziału Operacji Pokojowych Zarządu Wojskowych Spraw Zagranicznych, które w 1993 przemianowano na szefa Oddziału Misji Pokojowych Departamentu Wojskowych Spraw Zagranicznych. Następnie kontynuował służbę w Departamencie Wojskowych Spraw Zagranicznych Ministerstwa Obrony Narodowej w Warszawie, gdzie był kolejno dyrektorem Biura Kontroli Zbrojeń i Misji Międzynarodowych - zastępcą dyrektora Departamentu (1993-1996) oraz dyrektorem Departamentu (1996-1999). W 1999 został szefem Generalnego Zarządu Operacyjnego P-3 w Sztabie Generalnym Wojska Polskiego w Warszawie.

W 2003, w randze zastępcy sekretarza generalnego ONZ, kierował Misją Obserwacyjną ONZ w Iraku i Kuwejcie, po czym pełnił funkcję dowódcy Sił Narodów Zjednoczonych ds. Nadzoru Rozdzielenia Wojsk na Wzgórzach Golan. W latach 2004-2006 był polskim przedstawicielem wojskowym przy Komitetach Wojskowych NATO i Unii Europejskiej w Brukseli. Od 27 lutego 2006 jest szefem Sztabu Generalnego Wojska Polskiego.

Od lewej: adm. floty Roman Krzyżelewski i gen. Franciszek Gągor. Warszawa, 3 października 2006.

Był awansowany kolejno na stopnie oficerskie:

podporucznika - 1973
porucznika - 1976
kapitana - 1980
majora - 1985
podpułkownika - 1989

[edytuj] Odznaczenia

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (Polonia Restituta)
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (Polonia Restituta)
Złoty Krzyż Zasługi
Złoty Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
Złoty Medal Za Zasługi dla Obronności Kraju
Medal W Służbie Pokoju za misję pokojową ONZ na Bliskim Wschodzie (UNEFII "In The Service Of Peace Medal")
Medal W Służbie Pokoju za misję ONZ rozdzielania wojsk na Wzgórzach Golan (UNDOF "In The Service Of Peace Medal")
Medal W Służbie Pokoju za iracko-kuwejcką misję obserwacyjną ONZ (UNIKOM "In The Service Of Peace Medal")
Odznaka Skoczka Spadochronowego

[edytuj] Życie prywatne

Franciszek Gągor jest żonaty oraz ma dwoje dzieci. Biegle włada językiem angielskim, zna także język rosyjski i francuski. Interesuje się historią i tenisem ziemnym. Wraz z Krzysztofem Paszkowskim napisał książkę pt. "Międzynarodowe operacje pokojowe w doktrynie obronnej Rzeczypospolitej Polskiej" (wyd. 1999).

[edytuj] Bibliografia

Strona internetowa Ośrodka Informacji ONZ - http://www.unic.un.org.pl
Strona internetowa Ministerstwa Obrony Narodowej - http://www.wp.mil.pl
Strona internetowa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego - http://www.sgwp.wp.mil.pl