Główczyce (województwo pomorskie)
Z Wikipedii
Współrzędne: 54°37'09" N 017°22'14" E
| Główczyce | |||
|
|||
| Województwo | pomorskie | ||
| Powiat | słupski | ||
| Gmina | Główczyce | ||
| Sołtys | Zofia Pająk | ||
| Położenie | 54° 37' 09'' N 17° 22' 14'' E |
||
| Liczba mieszkańców • liczba ludności |
1950 |
||
| Strefa numeracyjna (do 2005) |
59 | ||
| Kod pocztowy | 76–220 | ||
| Tablice rejestracyjne | GSL | ||
| Strona internetowa wsi | |||
|
Położenie na mapie Polski
  Główczyce
|
|||
Główczyce (kaszb. Główczëce, niem. Glowitz) – duża wieś kaszubska, o charakterze małomiasteczkowym w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Główczyce, przy trasie komunikacyjnej ze Słupska do Łeby (droga wojewódzka nr 
), nad Pustynką, mającą ujście w jeziorze Łebsko. Wieś jest siedzibą sołectwa, które obejmuje również miejscowości Święcino i Klęcinko.
Miejscowość jest siedzibą gminy Główczyce.
W tej miejscowości urodził się poseł V kadencji Sejmu RP, Jan Bednarek (ur. 1955) z Samoobrony RP.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.
[edytuj] Historia
Prefiks w nazwie Główczyc wskazuje na pochodzenie nazwy od imienia własnego Główka (Glove). Główczyce wzmiankowane były już w XIII wieku, dobra główczyckie od II połowy XV wieku do końca 1945 roku znajdowały się w rękach rodu von Puttkamer. Jeszcze w pierwszej połowie XIX wieku Główczyce były zdominowane przez żywioł kaszubski. Postępująca i intensywnie propagowana przez administrację pruską germanizacja tutejszych Kaszubów doprowadziła do zupełnego wynarodowienia i utraty odrębnej tożsamości (zniesienie kaszubskiego jako języka wykładowego w tutejszej szkole w 1842). Ostatnie kazanie po kaszubsku odbyło się tu w roku 1886. Do 1945 Główczyce znajdowały się na trasie linii kolejowej Słupsk-Dargoleza (zdemontowannej przez Armię Czerwoną).
[edytuj] Zabytki
- Pałac, zbudowany w połowie XIX wieku w stylu neogotyckim, z zachowaną oryginalną XIX-wieczną stolarką drzwiową i wyposażeniem gabinetu z herbami Puttkamerów.
- Kościół neogotycki z 1891 roku, z zachowanym XIX-wiecznym ołtarzem, amboną, organami, ławkami, konfesjonałem i siedziskami dawniejszej okolicznej szlachty oraz witraże przedstawiające sceny religijne i herby dawnych szlacheckich rodów: von Krockow, von Puttkamer, von Querzen, von Zieres, von Wilkau, von Privitz zu Gettron.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Mapy i zdjęcia satelitarne:
- Główczyce - dokładny opis
- Strona internetowa Gminy Główczyce
- http://stolp.de/Stolp-Kreis/Orte/glowitz.htm - strona niemieckojęzyczna o historii Główczyc
Siedziba gminy
Główczyce
Wsie sołeckie
Będziechowo • Cecenowo • Choćmirówko • Ciemino • Dargoleza • Drzeżewo • Gorzysław • Górzyno • Izbica • Klęcino • Pobłocie • Podole Wielkie • Rumsko • Rzuszcze • Siodłonie • Skórzyno • Stowięcino • Szczypkowice • Szelewo • Warblino • Wielka Wieś • Wolinia • Wykosowo • Żelkowo • Żoruchowo
Miejscowości niesołeckie
Ameryka • Będzimierz • Borek Skórzyński • Budki • Bukowski Młyn • Cecenówko • Choćmirowo • Czarny Młyn • Dochowo • Dochówko • Gać • Gatka • Gostkowo • Karolin • Karpno • Klęcinko • Kokoszki • Lipno • Lisia Góra • Michałowo • Mokre • Murowaniec • Następowo • Nowe Klęcinko • Olszewko • Pękalin • Przebędowo Słupskie • Rówienko • Równo • Rzuski Las • Święcino • Zawada • Zgierz • Zgojewko • Zgojewo
