Granit rapakiwi
Z Wikipedii
Granit rapakiwi (fin: rapakivi - zgniły kamień), skała magmowa głębinowa, barwy czerwono-brunatnej, o strukturze gruboziarnistej, porfirowej.
Składa się z dużych czerwonych lub różowoczerwonych kryształów skaleni potasowych, otoczonych zielonkawą obwódką oligoklazu oraz poprzerastanych wrostkami kwarcu, hornblendy i biotytu. Łatwo podlega procesom wietrzenia. Został opisany w 1891 roku przez fińskiego petrologa Jakoba J. Sederholma.
Granit Rapakivi występuje w największych ilościach w południowo-zachodniej Finlandii, można go też znaleźć w Szwecji, północno-zachodniej Rosji oraz na Wyspach Alandzkich. W Polsce występuje w postaci silnie zwietrzałych głazów narzutowych przywleczonych przez lodowce w okresie plejstocenu
Wykorzystywano go w średniowieczu na Wyspach Alandzkich do budowy kościołów.
