Hikaru no go
Z Wikipedii
Hikaru no go (jap. ヒカルの碁), japońska manga i anime popularyzująca grę w go. Autorem tekstów jest Yumi Hotta, rysunki stworzył Takeshi Obata
Pierwszy odcinek mangi ukazał się w roku 1998, ogółem wydano jej 23 tomy zawierające 189 rozdziałów, nie licząc 11 rozdziałów specjalnych. Anime stworzone na podstawie mangi liczy 75 półgodzinnych odcinków, dwa noworoczne odcinki specjalne i przeszło godzinny odcinek opowiadający o wydarzeniach po zakończeniu serii.
Czytając mangę można nauczyć się podstaw gry w go. W anime po zakończeniu niektórych odcinków dodawane są krótkie filmy z objaśnieniami dotyczącymi zasad go lub pokazujące fragmenty rzeczywistych turniejów.
[edytuj] Fabuła
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Historia rozpoczyna się, kiedy młody chłopiec Shindo Hikaru odnajduje na strychu domu dziadka planszę do gry w go – goban. Na planszy widać plamy krwi – jednak dostrzega je tylko Hikaru. Chwilę potem pojawia się duch – Fujiwara no Sai, który od tej pory stale towarzyszy Hikaru.
Tylko Shindo widzi i słyszy Sai. Sai był niegdyś cesarskim nauczycielem go, jednak przez podstęp drugiego nauczyciela został wyrzucony ze stolicy i popełnił samobójstwo. Od tamtej pory jego duch był uwięziony w gobanie. Jego największą pasją i pragnieniem jest gra w go.
Dzięki namowom ducha i pewnym obietnicom, Hikaru zaczyna grać w go. Początkowo słucha tylko rad Sai, wykonując polecone przez niego ruchy. Jednak po spotkaniu Touyi Akiry – młodego przyszłego mistrza go – postanawia nauczyć się grać. Co więcej, postanawia być najlepszym graczem, lepszym od Touyi!
