Hipolit Rościszewski
Z Wikipedii
Hipolit Rościszewski (ur. 23 czerwca 1858 w majątku Śmiłowo koło Płocka, zm. 27 czerwca 1924 w Płocku), nauczyciel polski, dyrektor Seminarium Nauczycielskiego Męskiego w Płocku.
Był synem Jana (dzierżawcy dóbr) i Józefy ze Strupczewskich. W 1881 ukończył gimnazjum w Płocku, następnie podjął studia przyrodnicze na uniwersytecie w Petersburgu u Dymitra Mendelejewa. Przez wiele lat pracował w Płocku jako nauczyciel przyrody i chemii w Gimnazjum Polskim (późniejszym Gimnazjum im. Władysława Jagiełły) i Gimnazjum Polskim Męskim (późniejszym Gimnazjum im. Stanisława Małachowskiego); w czasie I wojny światowej uczył na specjalnych kompletach wakacyjnych dla uczniów, którzy stracili wskutek działań wojennych część roku szkolnego. Działał w Zrzeszeniu Nauczycieli Ziemi Płockiej oraz Okręgowej Radzie Szkolnej, w której pełnił funkcję sekretarza. Był członkiem Społecznego Komitetu Organizacyjnego Seminarium Nauczycielskiego Męskiego w Płocku, otwartego jesienią 1916; Rościszewski został pierwszym dyrektorem Seminarium (do sierpnia 1920), ucząc jednocześnie przyrody, chemii i geografii. Pozostał także nauczycielem przyrody żywej i martwej w Seminarium po opuszczeniu stanowiska dyrektora. Obok prowadzenia zajęć troszczył się o przygotowanie etyczne przyszłych nauczycieli.
Został pochowany na cmentarzu w Płocku. Dla uczczenia jego pamięci nauczyciele płoccy utworzyli fundusz stypendialny, zapewniający utrzymanie w internacie jednemu uczniowi.
Źródła:
- Michał Grzybowski, Hipolit Rościszewski, w: Polski Słownik Biograficzny, tom XXXII, 1990
