Józef Jan Budynowicz
Z Wikipedii
Józef Jan Budynowicz – fortepianomistrz, majster cechowy, podstarszy (1864-1878) i starszy cechowy (1878-1887); zmarł w 1887 r. Od 1840 do 1887 prowadził wytwórnię fortepianów i pianin w Warszawie przy ulicy Długiej 557, od około 1884 przy ulicy Leszno 8. Na warszawskiej wystawie w 1845 przedstawił fortepian palisandrowy, inkrustowany, 7-oktawowy z mechaniką angielską systemu Breitkopfa i Härtla, z osada młotków wzmocnionych blacha mosiężną. Brzmienie i sprawność instrumentów Budynowicza oceniano bardzo wysoko. Jako pierwszy w kraju zastosował w fortepianie metalową ramę odlewaną (odlew wg jego modelu wykonała fabryka Braci Evans) uzyskując na nią patent 15\27 VIII 1847.
W 1849 zatrudniał 8 pracowników przy rocznej produkcji wartości2.100 rb., 1857 – 17 pracowników. Instrumenty w ¼ eksportowano do Rosji. Była to wówczas druga, co do wielkości po Krallu i Seidlerze warszawska firma o ugruntowanej już opinii.
Na wystawie warszawskiej w 1857 eksponowała fortepian palisandrowy z mechaniką wiedeńską. W 1870 zatrudniała 12 pracowników przy produkcji 45 instrumentów rocznie. Zachowało się do dziś w zbiorach prywatnych. Łącznie fabryka wyprodukowała około 5000 instrumentów.
[edytuj] Numery seryjne produkcji:
- -ok. 1847-50 - 211
- -ok. 1885 - 4699
