Język syberyjski

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Сибирской говор
Obszar	Syberia
Liczba mówiących	?
Ranking	?
Klasyfikacja genetyczna	Języki sztuczne *Język syberyjski


ISO 639-2	ru-sib
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata Syberyjska wersja językowa Wikipedii W Wikisłowniku: Słownik języka syberyjskiego

Język syberyjski (Сибирской говор, język sybirski) – sztuczny język opracowany na podstawie wschodniosłowiańskich dialektów Syberii z zapożyczeniami z języków tureckich oraz języka arabskiego. Autorem projektu jest rosyjski językoznawca Jarosław Zołotariow. Prace nad stworzeniem języka syberyjskiego rozpoczęły się w 2005 roku.

[edytuj] Historia

Wschodniosłowiańskie dialekty na północ od Kijowa i na wschód od Połocka różnicowały się od wczesnego średniowiecza. Istnienie odrębnego dialektu nowogrodzkiego można stwierdzić już w XI-XII w. Formowanie języków literackich było uzależnione od sytuacji politycznej, tak więc zdobycie w 1478 r. Republiki Nowogrodu przez księcia moskiewskiego Iwana III i wcielenie do Wielkiego Księstwa Moskiewskiego określiło los języka rosyjskiego w następnych stuleciach.

W 1873 r. w "Wiadomościach Syberyjskiego Oddziału Rosyjskiego Towarzystwa Gazetowego" (ros. Известия Сибирского отделения Российского газетного общества) opublikowano badania P. Rawinskiego "Notatki i słownik dialektu syberyjskiego" («Замечания и словарь сибирского наречия»), w których stwierdzono: "Dialekt syberyjski pochodzi od dialektów północnorosyjskich, ale dwa stulecia odrębności, inne warunki życia i warunki historyczne skierowały go w osobliwym kierunku. Dialekt Syberii wschodniej ma osobliwą fonetykę i formy gramatyczne. Słownik zawiera ponad 3000 haseł nieznanych językowi rosyjskiemu" (w jego przyjętej powszechnie formie literackiej - przyp. red).

Istnienie języka syberyjskiego jest przedmiotem kontrowersji. Krytycy zwracają uwagę na to, że powstanie języka syberyjskiego nie było wywołane pragnieniem kodyfikacji syberyjskich dialektów języka rosyjskiego, lecz dążeniem do stworzenia na podłożu tychże dialektów języka maksymalnie różnego od literackiego rosyjskiego^[1].

[edytuj] Fonetyka

Fonetyka języka syberyjskiego oparta na formach północno- i wschodniosłowiańskich dialektów. Charakterystyczne są:

Spółgłoski szczelinowe Ш (sz), Ч (cz) są twarde.

Syberyjski alfabet nie zawiera:

Щ, zastępowane przez ШШ (np. ros. ещё = syb. ешшо)
Ё, zastępowane przez йо (jo) lub ьо (jak w języku ukraińskim)
Э zastępowane przez E na początku wyrazów (np. ros. Эверест (Everest) — syb. Еверес, brzmi jak jeweres)