Jan Pospieszalski

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Jan Pospieszalski
Imię i nazwisko	Jan Pospieszalski
Data urodzenia	29 stycznia 1955
Instrument	gitara basowa
Zespół
Czerwone Gitary, Voo Voo

Jan Pospieszalski (ur. 29 stycznia 1955 w Częstochowie) - muzyk, aranżer i kompozytor, publicysta, autor programów radiowych i telewizyjnych.

[edytuj] Życie prywatne

Urodził się w Częstochowie jako trzeci z dziewięciorga rodzeństwa. Jest członkiem znanej muzykującej rodziny Pospieszalskich.

Jest żonaty (od 1978 z Marią z domu Bielunas), ma dwoje dzieci (Franciszek - 1993, Barbara - 1997).

7 sierpnia 1999 r. na jeziorze Dadaj pod Biskupcem w eksplozji motorówki, na której znajdowała się rodzina Pospieszalskich, zginął jego czteroletni syn Antoni. Przyczyną wybuchu były rozgrzane upałem opary benzyny. Jak twierdzi Jan Pospieszalski, ten wypadek stał się początkiem przemiany duchowej, która wzmocniła jego wiarę.

[edytuj] Kariera muzyczna

Pierwszy zespół muzyczny założył w liceum plastycznym (z młodszymi braćmi), po maturze i ukończeniu szkoły muzycznej II stopnia grał na kontrabasie w zespołach jazzowych.

W 1976 został członkiem zespołu Czerwone Gitary (gitara), wraz z którym koncertował w Polsce (1977 udział w festiwalu w Sopocie), USA, ZSRR, Kanadzie, Austrii, Kubie i NRD (gdzie zespół zyskał szczególną popularność).

Od 1980 współpracował z duetem fortepianowym Marek&Wacek. W połowie lat 80. grał w zespole Woo Boo Doo, którego był także menedżerem, a po jego rozpadzie od 1986 do 1998 był basistą i menedżerem zespołu Voo Voo (kilkanaście płyt). W 1993 wydał z rodziną autorskie opracowanie kolęd - Kolędy Pospieszalskich. W 1999 skomponował i nagrał z polskimi wokalistami płytę Osiem Błogosławieństw, wydaną z okazji wizyty papieża w Polsce.

Opracował zbiór 60 piosenek dla potrzeb kształcenia początkowego, komponował wiele piosenek religijnych oraz muzykę filmową (m.in. film animowany Odwrócona góra albo film pod strasznym tytułem, reż. Leszek Gałysz). W 2000 ukazała się druga część Kolęd Pospieszalskich (wspólnie m.in. z Anną Marią Jopek i Arką Noego), a w 2003 płyta Najcieplejsze Święta.

[edytuj] Działalność medialna

W telewizji publicznej za prezesury Wiesława Walendziaka realizował i prowadził program Swojskie klimaty, opracował także kilka telewizyjnych widowisk muzycznych, m.in. Henryk Mikołaj Górecki - Spotkanie.

Po likwidacji cyklu Swojskie klimaty w 1997 (wkrótce po dymisji Walendziaka) był m.in. współtwórcą telewizyjnej kampanii wyborczej AWS, a następnie dyrektorem artystycznym sieci katolickich rozgłośni radiowych "Plus", skąd odszedł w lipcu 2001 r. wobec planów zmiany profilu sieci przez nowego inwestora. Od 2001 r. organizował koncerty z okazji Dnia Papieskiego w Teatrze Wielkim.

Od 2001 w katolickiej TV Puls, gdzie prowadził Studio Otwarte. Od 2004 roku prowadzi w TVP2 program publicystyczny Warto rozmawiać. Za poszanowanie historii Polski i promowanie wartości rodzinnych został uhonorowany w kwietniu 2006 tytułem Członka Honorowego Stowarzyszenia KoLiber. Styl moderacji Pospieszalskiego budzi kontrowersje, zwłaszcza wśród środowisk liberalnych i lewicowych, zarzucających mu brak obiektywizmu i niedopuszczanie do głosu gości o poglądach innych niż prowadzący, który w większości reprezentuje poglądy konserwatywne i prawicowe.^{[potrzebne źródło]}

Pospieszalski jest nazywany przez swoich oponentów "Berlusconim polskiej telewizji". Porównanie do premiera Włoch opiera się na fizycznym podobieństwie obu mężczyzn, zamiłowaniu do muzyki i politycznych ambicjach.^{[potrzebne źródło]}