Kecz
Z Wikipedii
Kecz - typ osprzętu żaglowego, oraz współczesny typ żaglowca noszącego ten osprzęt. Dwumasztowy (grotmaszt, bezanmaszt), o pierwszym maszcie wyższym, noszący na wszystkich masztach ożaglowanie skośne, tylny maszt znajduje się w obrębie konstrukcyjnej linii wodnej.
Podobne typy to:
- jol - bezanmaszt znajduje się poza konstrukcyjną linią wodną, czyli na nawisie rufowym,
- szkuner - przedni maszt jest mniejszy lub równy tylnemu.
[edytuj] Kecz z XVIII-XIX wieku
Żaglowiec powstały z trzymasztowego pełnorejowca, przez usunięcie fokmasztu, zastąpionego długim bukszprytem i bardzo dużymi sztakslami przednimi. Konfigracje żagli zmianiały się z czasem i regionem. Klasyczny kecz z XVIII wieku posiadał na grotmaszcie jeden żagiel gaflowy i dwa rejowe, a na bezanmaszcie jeden gaflowy i jeden rejowy. Duża ilość miejsca, powstała po usunięcu fokmasztu, pozwalała na zamontowanie w dziobowej części pokładu moździerzy dużego kalibru - tak powstały kecze bombowe używane w marynarkach wojennych.
Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu żeglarstwa.