Kochłowickie (grodzisko)
Z Wikipedii
Grodzisko Kochłowickie - gród obronny z XIII wieku.
Charakterystyka
Grodzisko znajduje się w widłach rzeki Kochłówki (Potok Bielszowicki) oraz cieku płynącego od strony Bykowiny, w źródłach występującego pod różnymi nazwami (Bielcza, Przykopa, Złoty Potok). Obecnie zachowana jest topografia terenu: dobrze zachowana fosa, stożek właściwy, podgrodzie. Wszelkie elementy drewniane nie zachowały się.
Datacja
Jacek Pierzak, który badał obiekt w 1980 roku, datuje grodzisko na XIII - XV wiek. Przypuszczenia te mają poparcie w źródłach archeologicznych i tylko jednym dokumencie pisanym, w dodatku spisanym już po likwidacji grodziska.
Wygląd
Próba rekonstrukcji oparta jest o poszlaki. W nawyższym punkcie stożka stała drewniana wieża mieszkalna, której ściany obłożono gliną (prawdopodobnie z miejsca budowy). Odkopano też pozostałości palisady (ostrokołu) czyli umocnienia z powbijanych w ziemię pali. Co do pozostałych obiektów, można tylko przypuszczać, że na podgrodziu usytuowano zabudowania gospodarcze. Na grodzisko wiodła drewniana kładka od strony północnej (od oczyszczalni ścieków).
Przeznaczenie
Tutaj spotkałem dwie wersje: Jacek Pierzak podaje, że grodzisko było siedzibą rodu rycerskiego. Ludwik Musioł w swej kronice Kochłowic twierdzi, że gród był strażnicą celną na pograniczu z księstwem raciborkim (granicą była rzeka Kłodnica, a nie Kochłówka!)
Literatura
- Drabina Jan, Horwat Jerzy, Jedynak Zdzisław, Bytom średniowieczny. Przekazy źródłowe 1123-1492, Opole 1985.
- Musioł Ludwik, Kochłowice. Z dziejów gminy i parafii, mps., 1964, s.189.
- Koziełek Alojzy, Kochłowice i Kłodnica, Nowa Wieś, Bykowina, Halemba oraz Stara Kuźnica, mps., Kochłowice 1945.
- Pierzak Jacek, Średniowieczny gródek stożkowy w Rudzie Śląskiej – Kochłowicach [w:] Studia i materiały z dziejów Śląska, t. XVII, Katowice 1987, s.388-405.
To jest tylko zalążek artykułu związanego z Słowianami, archeologią i fortyfikacjami. Jeśli możesz, rozbuduj go.
