Konwalijka dwulistna
Z Wikipedii
| Konwalijka dwulistna | |
 |
|
| Systematyka | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | okrytonasienne |
| Klasa | jednoliścienne |
| Rząd | szparagowce |
| Rodzina | konwaliowate |
| Rodzaj | konwalijka |
| Gatunek | konwalijka dwulistna |
| Nazwa systematyczna | |
| Maianthemum bifolium (L.) F. W. Schmidt | |
| Synonimy | |
| Majanthemum bifolium (L.) DC. | |
Konwalijka dwulistna (Maianthemum bifolium) – gatunek rośliny wieloletniej, należący do rodziny konwaliowatych. Występuje w Europie i Azji, pospolita jest w całej Polsce.
[edytuj] Charakterystyka
- Łodyga
- Pojedyncza, wzniesiona, nierozgałęziona, rzadko owłosiona, o wysokości zaledwie 5-20 cm.
- Liście
- Przeważnie, jak wskazuje nazwa gatunkowa rośliny, występują tylko dwa liście. Istnieje też rzadko spotykana odmiana trzylistna, u której z kąta każdego liścia wyrasta oddzielna łodyga kwiatostanowa. Liście sercowatojajowate, ostro zakończone, osadzone blisko siebie. Nerwy na spodniej stronie blaszki wystające, orzęsione.
- Kwiaty
- Zebrane w 2-3 kwiatowe baldaszki tworzące grono na szczycie łodygi. Kwiatki bardzo drobne, na krótkich szypułkach osadzonych w kątach przysadek. Cztery działki okwiatu, długości 2-3 mm, o białym, lub żółtawym kolorze, zrośnięte w nasadzie. Pręciki cztery, o długości takiej, jak działki (lub niewiele mniejszej), słupek jeden z grubą i krótką szyjką i 2-3 komorową zalążnią. Kwiaty przedsłupne, kwitną od maja do czerwca, są owadopylne (zapylane przez muchówki).
- Owoc
- Kulista jagoda, zawierająca 1-2 kuliste nasiona. Początkowo zielona, po dojrzeniu czerwona.
- Kłącze
- Cienkie, czołgające się.
- Biotop, wymagania
- Lasy, głównie na próchnicznych glebach powstałych w wyniku rozkładu igliwia i liści. Jest rośliną wskaźnikową takich właśnie gleb. Geofit ryzomowy o zasięgu okołobiegunowym. Często tworzy duże skupiska. Występuje na całym niżu, jak również w górach, gdzie dochodzi aż do piętra kosówki.
- Roślina trująca
- Owoce są trujące.
[edytuj] Bibliografia
- 1.Činčura, František, Feráková, Viera,Májovský, Jozef,Šomšák, Ladislav i Záborský, Ján. Pospolite rośliny środkowej Europy. Jindřich Krejča, Magdaléna Záborská (ilustracje). Warszawa : Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1990. ISBN 83-09-01473-2.
- 2.Seidl, Olga i Rostafiński, Józef. Przewodnik do oznaczania roślin. Warszawa : PWRiL, 1973.
- 3.Szafer, Władysław i Kulczyński, Stanisław. Rośliny polskie. Warszawa : PWN, 1953.
