Kotlina Oświęcimska
Z Wikipedii
| Kotlina Oświęcimska | |
| Megaregion | Region Karpacki |
| Prowincja | Karpaty Zachodnie z Podkarpaciem Zachodnim i Północnym |
| Podprowincja | Podkarpacie Północne |
| Makroregion | Kotlina Oświęcimska |
| Zajmowane jednostki administracyjne |
Polska: woj. śląskie woj. małopolskie |
Kotlina Oświęcimska (512.2) – makroregion geograficzny w południowej Polsce, stanowiący część Północnego Podkarpacia, o powierzchni ok. 1.236 km².
Kotlina ta rozciąga się w dorzeczu górnej Wisły między Wyżyną Śląsko-Krakowską na północy a Pogórzem Śląskim i Wielickim na południu. Na wschodzie graniczy z Bramą Krakowską, a od zachodu z Kotliną Ostrawską. Dzieli się na Równinę Pszczyńską, Dolinę Górnej Wisły i Pogórze Wilamowickie.
W Kotlinie Oświęcimskiej wpadają do Wisły spływające z Karpat rzeki Biała, Soła i Skawa oraz spływające z Wyżyny Śląskiej rzeki Przemsza, Gostynia i Pszczynka.
Zdecydowana większość tego obszaru to tereny rolnicze oraz przemysłowe. Lasy pokrywają nieznaczną powierzchnię terenu i są zazwyczaj niewielkie. Dno kotliny jest położone na wysokości ok. 230 metrów nad poziomem morza. W zachodniej części regionu, na Wiśle znajduje się zbiornik retencyjny w Goczałkowicach. Kotlina Oświęcimska jest jednym z głównych centrów hodowli karpia w Polsce.
Obszar Kotliny Oświęcimskiej jest gęsto zaludniony, główne miasta to Oświęcim, Pszczyna, Tychy, Czechowice-Dziedzice, Brzeszcze i Zator.
