Krystobalit
Z Wikipedii
Krystobalit - minerał, należy do gromady krzemianów; jest ceniony w kręgach jubilerskich. Należy do grupy minerałów rzadkich.
Nazwa pochodzi od miejscowości Cerro San Cristobal w Meksyku, gdzie minerał ten został znaleziony (1884 r.).
Spis treści |
[edytuj] Właściwości
- Wzór chemiczny: SiO2 - dwutlenek krzemu
- Układ krystalograficzny: tetragonalny (k.niskotemperaturowy), regularny (k. wysokotemperaturowy).
- Twardość w skali Mohsa: 7
- Gęstość: 2,2g/cm3
- Łupliwość: brak.
- Przełam: muszlowy.
- Barwa: żółtobiała do brązowej, mlecznobiała, szara.
- Rysa: biała.
- Połysk: szklisty.
Zazwyczaj tworzy kryształy o pokroju tabliczkowym, niekiedy mające postać ośmiościanu lub sześcianu. Występuje w skupieniach zbitych, drobnoziarnistych, sferolitowych, kulistych, groniastych, włóknistych. Często wykształca zbliźniaczenia. Krystobalit jest przeświecający lub przezroczysty; raczej kruchy i stosunkowo lekki. Zawsze występuje w postaci niewielkich kryształów osiągających wielkość najwyżej kilku milimetrów.
[edytuj] Występowanie
W różnych skałach magmowych, z których najważniejsze to: andezyt, liparyt, trachit, obsydian, gdzie tworzy się w wysokich temperaturach, rzadziej z opalem, w skale księżycowej, w meteorytach.
Miejsca występowania: Niemcy (Góry Eifel), Francja (Masyw Centralny), Indie, USA (Yellowstone i Kalifornia), Meksyk, Czechy, Słowacja, Włochy.
[edytuj] Zastosowanie:
- interesuje naukowców - służy do określenia warunków tworzenia się skał.
- jest poszukiwany przez kolekcjonerów.
[edytuj] Zobacz też:
minerał, kwarc, geologia, przegląd zagadnień z zakresu jubilerstwa.
