Leon Cyboran
Z Wikipedii
Leon Cyboran 1928-1977, wybitny badacz filozofii indyjskiej w powojennej Polsce. Urodzony we Wrocławiu. Absolwent filozofii ze specjalizacją z psychologii (UW 1952) i filologii indyjskiej (UW 1963), uczeń profesorów Jana Legowicza i Eugeniusza Słuszkiewicza, miał rzadkie w świecie przygotowanie do zajmowania się klasyczną jogą - dziedziną filozofii indyjskiej, którą obrał za temat swej rozprawy doktorskiej (UW 1970) i (niedokończonej) habilitacji.
Swą filozofię wcielał w życie. Od roku 1972/73 wykładowca KUL, gdzie kontynuował pracę Franciszka Tokarza.
Autor polskiego przekładu Yogasutr Patańjalego wraz z komentarzem Vyasy.
Z powodu tragicznej śmierci nie doprowadził do końca swych zamierzeń badawczych (m.in. badanie i przekład Vivarany do Yogasutr, trójjęzyczne sanskrycko-łacińsko-polskie wydanie 13 upaniszad w dwustulecie wydania Oupnek'hat J.F. Anquétil-Duperrona.
W uznaniu zasług za życia otrzymał indyjskie imię Sim.ha Śivor Sim.ha Śivorām m lub (wg innej relacji) Sim.ha Śivovarn. (gdzie sim.ha = lew = Leon; Śiva to imię Boga joginów, Rāma to imię innego ważnego boga hinduizmu, varn.a to stan, grupa społeczna, ród) czyli "Lew z rodu Śiwy" (= joginów) .
