Lodowe Źródło
Z Wikipedii
Lodowe Źródło – duże wywierzysko w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. Znajduje się ono po wschodniej stronie doliny, przy drodze prowadzącej do Jaskini Mroźnej, ok. 50 m za mostkiem na Kościeliskim Potoku, w odległości 2,3 km od Kir (pieszo 35 min). W miejscu tym spod skały pod ciśnieniem obficie wypływa woda o stałej przez cały rok temperaturze ok. 4-4,5 ° C. Powierzchnia wypływu wynosi kilkadziesiąt metrów kwadratowych i tworzy nieduże rozlewisko. Źródło to ma wydajność 500-800 l/s i odwadnia Dolinę Miętusią oraz górną część Doliny Małej Łąki a także większą cześć masywu Czerwonych Wierchów, co potwierdziły przeprowadzone w 1961 r próbne barwienia fluorosceiną wody w Jaskini Śnieżnej i Miętusiej. Zabarwiona woda z tych jaskiń, odległych o 4 km, po kilku dniach wypłynęła właśnie w Lodowym Źródle. Wywierzyska są typowym zjawiskiem krasowym występującym w skałach wapiennych, a z takich właśnie skał zbudowany jest ten rejon Tatr. W wodzie występuje jaskiniowy, ślepy skorupiak, pewien gatunek studniczka, będący reliktem fauny morskiej sprzed 25 mln lat, z miocenu. W latach 1875-1892 nad Lodowym Źródłem istniała altana im. Seweryna Goszczyńskiego. Woda wypływająca z wywierzyska jest bardzo czysta, a ponieważ płynie przez skały wapienne zawiera dużo jonów wodorowęglanowych (HCO) i jonów wapnia (Ca).
Przy Lodowym Źródle znajduje się drewniany pomost obserwacyjny. Widać z niego, jak wypływająca spod ziemi woda w dwóch przeciwnych kierunkach spływa do Kościeliskiego Potoku.
