Major non-NATO ally
Z Wikipedii
Terminem Major non-NATO ally, lub w skrócie MNNA (z ang. Główni sojusznicy spoza NATO) rząd Stanów Zjednoczonych przyjął określać te kraje, które zalicza do swoich najważniejszych sojuszników, ale nie należą one do NATO. Kategoria ta jest nadawana przez amerykańskie władze (podobnie jak Klauzula najwyższego uprzywilejowania).
Zazwyczaj z tymi krajami wiąże z USA szereg ważnych umów o charakterze politycznym i obronnym, ale także i gospodarczym (zwłaszcza w krajach Bliskiego Wschodu, jak Kuwejt).
Sprawa stosunków z Nową Zelandią przedstawia się nieco bardziej skomplikowanie, albowiem wiele tamtejszych rządów ogłaszało kraj "strefą bezatomową", co wiązało się, prócz zakazu posiadania przezeń broni jądrowej, z niezgodą na rozmieszczanie głowic należących do innego kraju oraz przebywaniu na wodach terytorialnych okrętów podwodnych i innych jednostek z bronią jądrową na pokładzie. Oficjalnie przedstawiciele amerykańskiej administracji określają Nową Zelandię jako "bardzo dobrego przyjaciela".
Spis treści |
[edytuj] Lista państw MNNA
- Australia (od 1989)
- Egipt (1989)
- Izrael (1989)
- Japonia (1989)
- Korea Południowa (1989)
- Jordania (1996)
- Nowa Zelandia (1996)
- Argentyna (1998)
- Bahrajn (2002)
- Filipiny (2003)
- Tajlandia (2003)
- Kuwejt (2004)
- Maroko (2004)
- Pakistan (2004)
Tak też widać, że administracja prezydenta George'a H. W. Busha nadała ten status pięciu krajom. Administracja Billa Clintona trzem, zaś George'a W. Busha aż sześciu.
[edytuj] Zobowiązania sojusznicze
- Współpraca w dziedzinie zwalczania międzynarodowego terroryzmu
- Współpraca w dziedzinie szkolenia
- Współpraca w dziedzinie technologii kosmicznych
- Współpraca militarna (bazy wojskowe, etc. etc.)
- Sprawy gospodarcze