Marceli Porowski

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Marceli Porowski, (pseud. Sowa, Mazowiecki, Wola ur. 4 lutego 1894 w Woli Bystrzyckiej, powiat łukowski, zm. 20/21 października 1963 w Warszawie) - samorządowiec polski, działacz konspiracyjny, trzydziesty pierwszy prezydent Warszawy.

Był synem Marcelego i Heleny Stypułkowskiej; ojciec zmarł na tyfus jeszcze przed urodzeniem syna. Uczęszczał do gimnazjum w Białej Podlaskiej i Suwałkach, w 1911 zdał egzamin dojrzałości. Studiował w latach 1912-1918 na Wydziale Ekonomicznym Politechniki w Petersburgu. Od 1919 był pracownikiem administracji państwowej, pełniąc m.in. funkcję naczelnika Wydziału Finansów Komunalnych w Departamencie Samorządu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych; w latach 1929-1939 kierował biurem Związku Miast Polskich. Redagował organ prasowy tego związku "Samorząd Miejski", był cenionym znawcą problematyki samorządowej.

W okresie okupacji podczas II wojny światowej pełnił funkcję delegata rządu emigracyjnego na miasto stołeczne Warszawę. Mianowany prezydentem 5 sierpnia 1944; brał udział w walkach powstańczych. Swoją funkcję pełnił do kapitulacji 2 października 1944; opuścił Warszawę 7 października.

Po wojnie powrócił do pracy w administracji, był m.in. naczelnikiem wydziału i wicedyrektorem Departamentu Samorządu w Ministerstwie Administracji Publicznej. W grudniu 1951 został aresztowany i za działalność w czasie wojny skazany na karę śmierci (w lutym 1953); w 1956 zwolniony z więzienia, rok później zrehabilitowany. W ostatnich latach życia pozostawał na rencie specjalnej.

Źródła: